lovrary

William Shakespeare

Sonety

Sonet 1: Od Pięknych Istot Żądamy Mnożenia

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Od pięknych istot żądamy mnożenia, By róża krasy nie wygasła słodka; Lecz kiedy rodzic schyli się do cienia,

Sonet 1: Nadobne Byty Niech Się Krzewią Dalej

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Nadobne byty niech się krzewią dalej, Iżby nie zmarła nam róża urody I by ich pamięć, gdy je czas powali,

Sonet 1: Chcemy By Najpiękniejsze Twory Się Mnożyły

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Chcemy by najpiękniejsze twory się mnożyły, Czyliż miałaby skosić śmierć różę urody? Niech gdy nazbyt dojrzały zejdzie do mogiły,

Sonet 2: Gdy Zim Czterdzieści Osaczy Twe Skronie

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Gdy zim czterdzieści osaczy Twe skronie, Bruzdami ryjąc gładkie Twoje czoło, Młodości krasa, co dziś świetnie płonie,

Sonet 2: Gdy Zim Czterdzieści Oblegnie Twe Czoło

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Gdy zim czterdzieści oblegnie twe czoło I w łan twych wdzięków worze się głęboko, Miast szat młodości, lśniących tak wesoło,

Sonet 2: Kiedy Oblegnie Twoje Skronie Zim Czterdzieści

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Kiedy oblegnie twoje skronie zim czterdzieści, Głębokie rowy zryją twej urody łany, Ten dumny strój młodości co dziś oczy pieści,

Sonet 3: Patrz W Twe Zwierciadło, Mów Odbitej Twarzy

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Patrz w Twe zwierciadło, mów odbitej twarzy: »Już czas utworzyć obraz bardziej trwały«. Jeśli wnet nie dasz Twojej kopii świeżej,

Sonet 3: Spojrzyj W Zwierciadło I Powiedz Swej Twarzy

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Spojrzyj w zwierciadło i powiedz swej twarzy, Niech według niej się twarz urobi świeża; Świat ty oszukasz, gdy się to nie zdarzy

Sonet 3: Spójrz W Zwierciadło I Powiedz Twarzy Swej Odbiciu

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Spójrz w zwierciadło i powiedz twarzy swej odbiciu: „Czas odrodzić się w świeżym kształcie” – Wobec świata Jesteś oszustem, nie chcąc odżyć w nowym życiu

Sonet 4: Śliczności Płocha! Czemu Sam Dla Siebie

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Śliczności płocha! czemu sam dla siebie Rozrzutnie trwonisz piękności legata? Natury władza nie daje, użycza;

Sonet 4: Bezpłodny Wdzięku, Czemu Tak Zawzięcie

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Bezpłodny wdzięku, czemu tak zawzięcie Odziedziczony czar li tobie służy? Wszakże natura, hojna nad pojęcie,

Sonet 4: Czemu Na Siebie Trwonisz, O Rozrzutny Wdzięku

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Czemu na siebie trwonisz, o rozrzutny wdzięku, Legat piękności? Wszystko natura oblicza, Pożyczkę nam jedynie zostawiając w ręku,

Sonet 5: One Godziny, Których Prace Błogie

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
One godziny, których prace błogie Kształt utworzyły oczom wszystkich miły, Wnet jak tyranki zabawią się srogie

Sonet 5: Chwile, W Łagodnej Utworzywszy Drodze

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Chwile, w łagodnej utworzywszy drodze Plękność, z pod każdej powieki świecącą, Grają tyranów rolę, skoro srodze

Sonet 5: Godziny, Co Tworzyły Wdzięczną Swoją Pracą

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Godziny, co tworzyły wdzięczną swoją pracą Strój krasy, dzisiaj wszystkie ściągający oczy, To, co ukształtowały, tyrańsko wytracą

Sonet 6: Nie Dozwól Zimy Dłoni Rozbójniczej

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Nie dozwól zimy dłoni rozbójniczej Zohydzić lata, nim treść Twą przechowa Naczynie wierne; złóż na dobrej pieczy

Sonet 6: Zanim Się Staniesz Wyskokiem, Niech Dłonie

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Zanim się staniesz wyskokiem, niech dłonie Zimy nie zniszczą twego lata w tobie! Stwórz cudną flaszę, skarbiec znajdź, co wchłonie

Sonet 6: Nie Pozwól Tedy Zimie, By Brutalną Dłonią

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Nie pozwól tedy zimie, by brutalną dłonią, Nim w filtry spłynie lato twe, ślad jego starła; Znajdź jakiś kryształ, napełń go upojną wonią,

Sonet 7: Patrz, Gdy Na Wschodzie Wdzięczne Światło Wznosi

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Patrz, gdy na wschodzie wdzięczne światło wznosi Płonącą głowę, wszelki byt, co żywie, Ten widok nowy hołdem winnym głosi,

Sonet 7: Kiedy Na Wschodzie Wspaniała Ukaże

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Kiedy na wschodzie wspaniała ukaże Światłość płomienną swą głowę, ku górze, Ku świeżej zjawie, jak się wznoszą twarze,

Sonet 7: Patrz Na Wschód, Kiedy Słońce Blaskiem Go Różowi

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Patrz na wschód, kiedy słońce blaskiem go różowi, Wznosząc ognistą głowę, kiedy ziemian oczy Garną się z kornym hołdem ku majestatowi,

Sonet 8: Zabrzmiały Lubym Dźwiękiem Harmonijne Lutnie

William Shakespeare
shakespeare
Konstanty Piotrowski
piotrowski
Zabrzmiały lubym dźwiękiem harmonijne lutnie, W tonach ich czucia nasze i słuch zda się gubić. Słodka! czemuż tę słodycz tak przyjmujesz smutnie?

Sonet 8: Głos Twój Muzyką — Muzyka Cię Smuci

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Głos Twój muzyką — muzyka Cię smuci; Choć radość każda kocha się w radości, Słodycz z słodyczą nigdy się nie kłóci.

Sonet 8: Sam Tyś Muzyką, Smuciż Cię Muzyka?

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Sam tyś muzyką, smuciż cię muzyka? Radość z radością nie prowadźi wojny! Lubisz to tylko, co cierpko dotyka,

Sonet 8: Muzyki Słuchasz? Czemu Twarz Twa Niewesoła?

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Muzyki słuchasz? Czemu twarz twa niewesoła? Do słodyczy lgnie słodycz, radość do radości; Przecz że kochasz to, co ci nie rozjaśnia czoła

Sonet 9: Czy Wdowie Jednej Chcesz Szczędzić Żałości

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Czy wdowie jednej chcesz szczędzić żałości, Iż trawisz siebie w życia samotności? Jeśli odejdziesz bez potomstwa chwały,

Sonet 9: Strach, By Nie Szczezły W Ślozach Wdowie Lica

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Strach, by nie szczezły w ślozach wdowie lica, Każe ci marnieć w tym samotnym bycie? Ach! jeśli pójdziesz precz stąd bez dziedzica,

Sonet 9: Lękasz Się, By Łez Oczy Wdowy Nie Roniły

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Lękasz się, by łez oczy wdowy nie roniły I przez to samotniczo strwonić chcesz sam siebie? Jeżeli bezpotomnie zejdziesz do mogiły,

Sonet 10: Zaprawdę Nie Mów, Iż Miłujesz Kogo

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Zaprawdę nie mów, iż miłujesz kogo; Samego siebie nie masz w dobrej pieczy. Mów, że posiadłeś ludzi miłość błogą,

Sonet 10: Nie Masz Dla Innych Serca Ani Trocha

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Nie masz dla innych serca ani trocha, Gdy się o siebie troszczysz tak ubogo! Hańba! niejeden wielce ciebie kocha,

Sonet 10: Że Nikogo Nie Kochasz, Ze Wstydu Rumieńcem

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Że nikogo nie kochasz, ze wstydu rumieńcem Wyznaj ty, co o siebie troszczysz się tak mało; Tyś wprawdzie kochających otoczony wieńcem,

Sonet 11: Gdy Dzień Twój Zblednie, Rosnąć Będziesz W Świcie

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Gdy dzień Twój zblednie, rosnąć będziesz w świcie, W dziecięciu Twoim, poranku nie rzucisz. Jeśli krwi młodej młodo dawasz życie,

Sonet 11: Z Równą Szybkością Będziesz Wiądł I Dalej

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Z równą szybkością będziesz wiądł i dalej Rósł w latorośli, co z ciebie wyrośnie; W młodych się żyłach krew twoja rozpali,

Sonet 11: Gnąc Się Ku Ziemi, Możesz Spoglądać Jak Rośnie

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Gnąc się ku ziemi, możesz spoglądać jak rośnie To co masz poza sobą, osobno w twym synie, I tę świeżą krew, którąś dał mu w życia wiośnie,

Sonet 12: Gdy Słyszę Dzwonów Czas Liczące Głosy

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Gdy słyszę dzwonów czas liczące głosy, Przed nocą straszną gdy dzień chrobry klęka, Gdy fiołka gaśnie nadobna wiosenka,

Sonet 12: Patrząc Na Zegar, Który Czas Odmierza

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Patrząc na zegar, który czas odmierza, I widząc słońce, jak chowa się w mroki, Jak krasa fiołka więdnie, przedtem świeża,

Sonet 12: Kiedy Słucham Zegara, Który Czas Wydzwania

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Kiedy słucham zegara, który czas wydzwania, Patrzę, jak noc roztapia światłość w swej szkaradzie, Jak więdnący fiołek wonną główkę skłania,

Sonet 13: Gdybyś Był Sobą! Ale, O Mój Luby

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Gdybyś był sobą! ale, o mój luby, Posiadasz siebie w ziemskim jedno bycie. Od ostatecznej zachowaj się zguby

Sonet 13: Żećbyś Był Swoją Własnością! Atoli

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Żećbyś był swoją własnością! Atoli Jesteś nią tylko, pókić życia stanie; Na ten się koniec gotuj poniewoli

Sonet 13: Gdybyś Był Sobą Drogi! Ale Ty Nie Dłużej

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Gdybyś był sobą drogi! Ale ty nie dłużej Należysz do samego siebie, niż trwa życie; Do nieuchronnej ci się gotować podróży,

Sonet 14: Z Gwiazd Wiedzy Czerpać Wcale Nie Mam Woli

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Z gwiazd wiedzy czerpać wcale nie mam woli, Choć astronomii znam arkan dostojny. Nie przepowiadam złej lub dobrej doli,

Sonet 14: O, Nie Do Gwiazd Ja Po Nauki Chodzę

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
O, nie do gwiazd ja po nauki chodzę, A przecież jestem astronomem, zda się, Ale nie poto, aby wieścić srodze

Sonet 14: Nie W Gwiazdach Myśl Ma Swoje Przepowiednie Czyta

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Nie w gwiazdach myśl ma swoje przepowiednie czyta, Do astrologii jednak jawnie się przyznaję, Nie tej, co wie, czy jutro złe lub dobre świta,

Sonet 15: Wszelki Byt Zmienny, Co Widzę W Krąg Siebie

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Wszelki byt zmienny, co widzę w krąg siebie, Jest doskonałym jedno oka mgnienie. Ta wielka scena złudne daje cienie,

Sonet 15: Jeśli Pomyślę, Jak To Doskonałość

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Jeśli pomyślę, jak to doskonałość Trwa tylko krótko we wszystkiem, co żywie, I że li złudą jest świata wspaniałość,

Sonet 15: Gdy Zważę, Że Li Krótką Wspaniałością Błyska

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Gdy zważę, że li krótką wspaniałością błyska To, co rośnie na ziemi, i wnet koniec baśni, Że ta olbrzymia scena daje widowiska,

Sonet 16: Lecz Potężniejszą Przecz Nie Walczysz Mocą

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Lecz potężniejszą przecz nie walczysz mocą Z Tyranem Krwawym, co czasem się zowie? Przecz się nie bronisz skuteczniej przed nocą,

Sonet 16: Lecz Czemu Twardych Nie Szukasz Oręży

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Lecz czemu twardych nie szukasz oręży, Aby im uległ Czas, twój tyran srogi? Nie masz-li środka, który go zwycięży,

Sonet 16: Lecz Czemu Skuteczniejszej Nie Wypowiesz Wojny

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Lecz czemu skuteczniejszej nie wypowiesz wojny Krwawemu tyranowi? Ty masz środek świętszy I zdolen jesteś z Czasem walczyć lepiej zbrojny,

Sonet 17: I Któż W Przyszłości Obdarzy Mnie Wiarą

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
I któż w przyszłości obdarzy mnie wiarą, Jeśli pieśń będzie chwałą Twoją dumna? Chociaż Bóg widzi, dziś jest jako trumna,

Sonet 17: Któż Moim Wierszom Uwierzy W Przyszłości

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Któż moim wierszom uwierzy w przyszłości, Twe najprzedniejsze mieszczącym zalety? Wiersz ten jest grobem, w którym wdzięk twój gości,

Sonet 17: I Kto Kiedy Uwierzy Mych Sonetów Treści

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
I kto kiedy uwierzy mych sonetów treści, Pisanych, by ci oddać sprawiedliwość w słowie? Bóg widzi, jako grób są, co twe ciało mieści,

Sonet 18: Do Letniej Doby Przyrównać Cię Błogiej?

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Do letniej doby przyrównać Cię błogiej? Jak wdzięków Twoich strzyma porównanie? Majowym kwieciem wstrząsa wicher srogi,

Sonet 18: Mam Ja Cię Równać Z Dniem Lata? Twe Wdzięki

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Mam ja cię równać z dniem lata? Twe wdzięki Wszak nadobniejsze, postać twa mniej zmienna! Wichr oto niszczy świeże maja pęki,

Sonet 18: Mam Cię Porównać Z Latem, Co Okwieca Łąki?

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Mam cię porównać z latem, co okwieca łąki? Wszak twoje wdzięki większe są, a nie tak zmienne: Pod srogim wichru tchnieniem drżą majowe pąki,

Sonet 19: Żarłoczny Czasie! Otwórz Twoje Lwie Paszczęki

William Shakespeare
shakespeare
Konstanty Piotrowski
piotrowski
Żarłoczny czasie! otwórz twoje lwie paszczęki, Doświadczaj srogich szponów na ziemskich żywiołach, Pożeraj dzieła człeka i natury wdzięki,

Sonet 19: Łam Lwie Pazury, Czasie Zniszczeń Chciwy

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Łam lwie pazury, Czasie zniszczeń chciwy, Każ ziemi pożreć wdzięczne swoje płody, I kły tygrysie wyrwij z paszczy żywej;

Sonet 19: Stępiaj Pazury Lwa, Żarłoczny Czasie

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Stępiaj pazury lwa, żarłoczny Czasie, Niech ziemia płód swój poźre jak najkrwawiej; Łam groźne zęby tygrysa, a zasię

Sonet 19: Działaj, Pożerczy Czasie! Niech Lwi Pazur Pęka

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Działaj, pożerczy Czasie! Niech lwi pazur pęka, Ziemia pochłania swoje najpiękniejsze płody, Niech bezzębną się staje tygrysia paszczęka,

Sonet 20: Natury Dziełem Niewieście Twe Lica

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Natury dziełem niewieście Twe lica, Władzco-władczyni mojej namiętności! W piersi Twej tkliwe niewiast serce gości,

Sonet 20: Ręka Natury Wygląd Ci Niewieści

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Ręka natury wygląd ci niewieści Nadała licom, o mych uczuć panie, I takież serce, jeno się nie mieści

Sonet 20: Twarz Niewieścią, Natury Pendzlem Malowaną

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Twarz niewieścią, natury pendzlem malowaną, Masz ty, coś uczuć moich panem jest i panią; Niewieścią czułą duszę, ale nieskalaną

Sonet 21: Muzy Nie Myślę Za Wzór Wybrać Sobie

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Muzy nie myślę za wzór wybrać sobie, Co malowaną pięknością natchniona, Niebios używa ku rymów ozdobie,

Sonet 21: Nie Jest Tak Ze Mną, Jak Z Muzą Człowieka

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Nie jest tak ze mną, jak z Muzą człowieka, Co złudę piękna zamknie w swoim rymie, Co po ozdobę do nieb się ucieka

Sonet 21: Ty Mnie Z Takim Muz Synem Nie Staw W Jednym Rzędzie

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Ty mnie z takim Muz synem nie staw w jednym rzędzie, Co sławiąc malowaną jakąś twarz w swym rymie, Z krasy dla niej odzierać nieb sklepienie będzie,

Sonet 22: Zwierciadło Méj Starości Dowieść Mi Niezdoła

William Shakespeare
shakespeare
Konstanty Piotrowski
piotrowski
Zwierciadło méj starości dowieść mi niezdoła, Póki jesteście młodość i ty jednoletne, Lecz gdy twych wdzięków dotkną czasu dłonie szpetne,

Sonet 22: Zwierciadło Wieku Wskazać Mi Nie Zdole

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Zwierciadło wieku wskazać mi nie zdole, Póki młodości jesteś rówieśnikiem. Lecz kiedy widzę bruzdy na Twym czole,

Sonet 22: Żem Stary, Lustro Rzeknąć Mi Nie Może

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Żem stary, lustro rzeknąć mi nie może, Póki młodości dorównujesz swojej, Lecz gdy zobaczę, że Czas skroń twą orze,

Sonet 22: Żem Stary, Nie Przekona Mnie Nigdy Zwierciadło

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Żem stary, nie przekona mnie nigdy zwierciadło, Póki ty i twa młodość jesteście rówieśni, Lecz gdy ujrzę na czole twym przez czasu radło

Sonet 23: Niewprawny Aktor, Gdy Na Scenę Wchodzi

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Niewprawny aktor, gdy na scenę wchodzi, W strachu zapomni roli, którą umie. Drapieżna bestya za bary się wodzi

Sonet 23: Jak Aktor, Z Sceną Nieobyty Jeszcze

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Jak aktor, z sceną nieobyty jeszcze, Którego z roli jakiś lęk wytrąca, Albo jak człowiek, któremu, gdy dreszcze

Sonet 23: Niewprawny Aktor Nieraz Z Roli Swej Wypadnie

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Niewprawny aktor nieraz z roli swej wypadnie, Kiedy stanie na scenie przed widzów oczyma; Dzikim stworzeniem nieraz taki szał zawładnie,

Sonet 24: Gdy Widzę Jak Twa Ręka Palcami Białemi

William Shakespeare
shakespeare
Konstanty Piotrowski
piotrowski
Gdy widzę jak twa ręka palcami białemi, Dotyka fortepianu szczęśliwe klawisze, Kiedy zachwicającą harmonią słyszę,

Sonet 24: Oko Me Jest Malarzem; To Oko Od Razu

William Shakespeare
shakespeare
Konstanty Piotrowski
piotrowski
Oko me jest malarzem; to oko od razu, Schwiciło cię na serca mojego tablicę; Cała moja istota, tłem jest dla obrazu,

Sonet 24: Malarza Sztuką Oko Me Swywoli

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Malarza sztuką oko me swywoli: Twój obraz śliczny w sercu kładzie wiernie, Ciało jest ramą, którą go niewoli,

Sonet 24: Malarzem Oko Me: Wymalowało

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Malarzem oko me: wymalowało Wdzięk twój na serca mego płycie żywej; Ramami tego obrazu me ciało —

Sonet 24: Malarzem Było Oko Me, Namalowało

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Malarzem było oko me, namalowało W głębi mojego serca twój kształt urokliwy; Ramą tego obrazu dzisiaj jest me ciało,

Sonet 25: Niechaj Tych, Czyja Gwiazda Jest Łaskawa

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Niechaj tych, czyja gwiazda jest łaskawa, Nadyma tytuł i publiczna sława. Fortuna takich tryumfów mnie wzbrania;

Sonet 25: Ludzi, Na Których Gwiazdy Blask Swój Zlały

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Ludzi, na których gwiazdy blask swój zlały, Niech rozpierają honory i władza, Mnie zaś, gdy los mi odmówił tej chwały,

Sonet 25: Niechaj Ten, Komu Świecą Gwiazd Przychylne Blaski

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Niechaj ten, komu świecą gwiazd przychylne blaski, Zgarnia szumne tytuły, wielkie stanowiska, Bo mnie, choć niedostępne te Fortuny łaski,

Sonet 26: Panie Miłości, Którego Zasługi

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Panie miłości, którego zasługi Powinność moją w hołd związały lenny, Piszę, nie dowcip okazać piśmienny

Sonet 26: Ty, Coś Mnie Z Sobą, Miłości Mej Panie

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Ty, coś mnie z sobą, miłości mej panie, Związał na zawsze jak swego wasala, K'tobie pisemne zwracam to posłanie,

Sonet 26: O Władco Oczu Moich I Myśli I Chęci

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
O władco oczu moich i myśli i chęci, Któremu hołdowniczą winieniem powolność, Oto na piśmie swoje pozdrowienie ślę ci,

Sonet 27: Zmordowany Pracami, Rzucam Się Na Łoże

William Shakespeare
shakespeare
Konstanty Piotrowski
piotrowski
Zmordowany pracami, rzucam się na łoże, Słodkie wytchnięcie, członkom strudzonym nie mało. Wtenczas się zaczynają méj duszy podróże,

Sonet 27: Pracą Strudzony, Śpieszę Legnąć W Łoże

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Pracą strudzony, śpieszę legnąć w łoże, Jak w przystań członki znużone rzeźwiącą, Lecz w głowie mojej wnet wszczynam podróże,

Sonet 27: Do Łoża Śpieszę, Gdy Mnie Trud Unuży —

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Do łoża śpieszę, gdy mnie trud unuży — Dla utrudzonych kości leż to złota. Wówczas ma głowa rwie się do podróży,

Sonet 27: Niech Ciało, Utrudzone Podróżą, Odpocznie!

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Niech ciało, utrudzone podróżą, odpocznie! Rzucam się na posłanie, by wytchnąć po znoju, Ale w mózgu się podróż zaczyna niezwłocznie —

Sonet 28: Ciała I Duszy, Jak Zaznam Spokoju?

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Ciała i duszy, jak zaznam spokoju? Ani w dzień spocznę, ani nocnym cieniem. Noc nie ochładza dziennych trudów znoju,

Sonet 28: Więc Jakżesz Dla Mnie Może Wrócić Szczęście

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Więc jakżesz dla mnie może wrócić szczęście, Jeślim pozbawion dobrodziejstw spokoju, Gdy nocą dalej grożą mi dnia pięście,

Sonet 28: O Szczęśliwym Powrocie Mówić Mi Nie Wolno

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
O szczęśliwym powrocie mówić mi nie wolno, Skoro dla mnie wytchnienia źródło nie wytryska; Miast by noc dnia udręce ulżyć była zdolną,

Sonet 29: Kiedy W Okropnéj Kłótni Z Sobą I Losami

William Shakespeare
shakespeare
Konstanty Piotrowski
piotrowski
Kiedy w okropnéj kłótni z sobą i losami, Obwiniam i przeklinam przeznaczenie moje, Głuche niebiosa, marną skargą niepokoję,

Sonet 29: Kiedy W Niełasce Fortuny I Ludzi

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Kiedy w niełasce Fortuny i ludzi, Sam jeden płaczę stan wyrzutka smutny, A jęk daremnie głuche nieba budzi,

Sonet 29: Gdy, Pastwa Ludzkich Ócz I Wrogich Losów

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Gdy, pastwa ludzkich ócz i wrogich losów, Płaczę nad smutną opuszczeńca dolą, Gdy krzyk daremny szlę pod strop niebiosów,

Sonet 29: Gdy W Samotności Płaczę Na Wyrzutka Losy

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Gdy w samotności płaczę na wyrzutka losy, Bo nieszczęsnego wzgardą wzrok ludzki wciąż siecze, I próżnym krzykiem głuche udręczam niebiosy,

Sonet 30: Kiedy Na Słodką Schadzkę Moich Myśli Cichych

William Shakespeare
shakespeare
Konstanty Piotrowski
piotrowski
Kiedy na słodką schadzkę moich myśli cichych, Czasu upłynionego pamiątkę przyzywam; Wzdycham za stratą rzeczy i ważnych i lichych;

Sonet 30: Gdy W Słodkich, Cichych Myśli Ukojeniu

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Gdy w słodkich, cichych myśli ukojeniu, Minioną przeszłość roztrząsam w wspomnieniu, Wzdycham, iż płonne były walki trudne,

Sonet 30: Kiedy Tak W Słodkiej Przywołam Zadumie

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Kiedy tak w słodkiej przywołam zadumie Pamięć dni przeszłych, nad niejedną wtedy Drogą mi rzeczą łza ma płynąć umie

Sonet 30: Kiedy Przed Cichych, Słodkich Myśli Trybunałem

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Kiedy przed cichych, słodkich myśli trybunałem Stawię widma przeszłości, budzą się rozpacze Za tym, czegom pożądał, a nie otrzymałem,

Sonet 31: Wszystkie W Twej Piersi Serca Zamieszkały

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Wszystkie w Twej piersi serca zamieszkały, O których śmierci tęskność niosła wieści. Tam panią miłość: przez cud doskonały,

Sonet 31: W Twem Wnętrzu Bije Wszystkich Serc Gromada

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
W twem wnętrzu bije wszystkich serc gromada, Które, straciwszy, za martwe już miałem. Miłość tu z wszystką swą rozkoszą włada

Sonet 31: Drogie Dla Mnie Twe Łono Jest, Ponieważ Gości

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Drogie dla mnie twe łono jest, ponieważ gości Serca, których brak czułem, bo już dawno biły; Stało się ono dla mnie skarbnicą miłości

Sonet 32: Jeżeli Pełność Dni Moich Przeżyjesz

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Jeżeli pełność dni moich przeżyjesz, Gdy śmierć łotrowska kości skryje prochem, I jeśli trafem, wśród śmieci, odkryjesz

Sonet 32: Jeśli Przeżyjesz Dzień, Będący Świadkiem

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Jeśli przeżyjesz dzień, będący świadkiem, Jak moje kości śmierć rozkruszy płocha, I jeśli oczy swe zwrócisz przypadkiem

Sonet 32: Jeżeli Ty Żyć Będziesz, Gdy Się Rozłączymy

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Jeżeli ty żyć będziesz, gdy się rozłączymy, Bo mnie w lat kwiecie sroga śmierć pogrąży w pyle, I rzucisz okiem na te nieudolne rymy

Sonet 33: Nie Jeden Już Widziałem, W Pełnéj Chwale Ranek

William Shakespeare
shakespeare
Konstanty Piotrowski
piotrowski
Nie jeden już widziałem, w pełnéj chwale ranek, Jak słońce ogrzéwało śnieżne szczyty skały, Promienie jego złotem zdroje malowały,

Sonet 33: Ranek Niejeden Widziałem Nad Ziemią

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Ranek niejeden widziałem nad ziemią Szczyty pieszczący królewskim wejrzeniem, Zieleń łąk złotym całował promieniem,

Sonet 33: Niejednom Rano Widział, Przewspaniale

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Niejednom rano widział, przewspaniale Królewskiem okiem szczyty gór pieszczące, I jak złociło rzek pobladłe fale,

Sonet 33: Widywałem, Jak Ranek Wschodzący Nad Ziemią

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Widywałem, jak ranek wschodzący nad ziemią, Schlebiał wzgórzom królewską glorią swych promieni, Wyzłacał blade strugi cudną swą alchemią

Sonet 34: Przecz Obiecałeś Jasny Dzień Pogody

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Przecz obiecałeś jasny dzień pogody I ruszyć dałeś w podróż bez ochrony? Burza mnie naszła mętnej pełna wody,

Sonet 34: Czemuś Mi Przyrzekł Piękny Dzień, Żem W Drogę

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Czemuś mi przyrzekł piękny dzień, żem w drogę Wyszedł bez płaszcza, a tu mnie schwyciły Niskie obłoki tak, że już nie moqę

Sonet 34: Czemu Żeś Obiecywał Mi Pogodę Miłą

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Czemu żeś obiecywał mi pogodę miłą I sprawił to, żem w podróż wybrał się bez płaszcza, A pozwolił, że niebo wnet się zasępiło

Sonet 35: Nie Martw Się Dłużej Twymi Uczynkami

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Nie martw się dłużej Twymi uczynkami: Róż znamy ciernie, źródeł srebrnych błota, Księżyc i słońce wszak zaćmienie plami,

Sonet 35: Żem Skrzywdzon Przez Cię, Nie Martw Się; Wszak Róże

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Żem skrzywdzon przez cię, nie martw się; wszak róże Nie są bez kolców, mąt jest w wód przezroczy. Słońce i księżyc blask swój gubią w chmurze,

Sonet 35: Niechaj Cię Już Nie Nęka Twoje Przewinienie

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Niechaj cię już nie nęka twoje przewinienie; Róża ma kolce, w srebrnym źródle muł jest na dnie, Słońce i księżyc skryją chmury lub zaćmienie,

Sonet 36: Dozwól Mi Wyznać: Życie Nasze Dwoje

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Dozwól mi wyznać: życie nasze dwoje, Choć miłość nasza jedna nierozdzielnie; Niech plamy wszystkie będą tylko moje,

Sonet 36: My Dwaj, Wyznaję, Musimy Być Dwoma

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
My dwaj, wyznaję, musimy być dwoma, Choć nasza miłość jedna dla nas obu; Przy mnie zostanie to, co we mnie chroma,

Sonet 36: Dwóch Nas Jest I Dwóch Będzie, Bo Trudno Inaczej

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Dwóch nas jest i dwóch będzie, bo trudno inaczej, Choć jedną się miłością kochamy wzajemnie; Trzeba, bym każdą plamę, co mi czoło znaczy

Sonet 37: Jak Starzec Dzieckiem Raduje Się Dzielnym

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Jak starzec dzieckiem raduje się dzielnym Gdy czyny mężne wypełnia z ochotą, Tak ja, kulawy losu ciosem celnym,

Sonet 37: Jak Stary Ojciec Raduje Swą Duszę

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Jak stary ojciec raduje swą duszę Młodzieńczą siłą i sprawnością syna, Tak ja, kaleka losu, wyznać muszę,

Sonet 37: Jako Wiekiem Złamany Ojciec Radość Czerpie

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Jako wiekiem złamany ojciec radość czerpie Z młodocianej bujności dorodnego syna, Tak dla mnie, gdy przez zawiść złej Fortuny cierpię,

Sonet 38: Innego Muza Nie Szuka Natchnienia

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Innego Muza nie szuka natchnienia, Póki Ty żyjesz; istoty Twej wdzięki Wlewasz w me rymy, a takiego mienia

Sonet 38: Czyż Na Temacie Mojej Muzie Zbędzie

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Czyż na temacie mojej Muzie zbędzie, Dopóki w wiersze moje tę przesłodką Treść swą przelewasz, — zbyt wzniosłe orędzie,

Sonet 38: Miałoż By Mojej Muzie Być O Przedmiot Trudno

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Miałoż by mojej Muzie być o przedmiot trudno, Dopóki ty żył będziesz i będziesz przelewał W me pieśni swoją własną treść, zbyt na to cudną,

Sonet 39: O Jakoż Cnotę Wyśpiewam Twą Godnie

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
O jakoż cnotę wyśpiewam Twą godnie, Gdy lepszą częścią jesteś moją stale? Pochwałą własną chwalić się jest zwodnie,

Sonet 39: Przystoi-Ż Ciebie Opieśniać, Jeżeli

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Przystoi-ż ciebie opieśniać, jeżeli Ty jesteś lepszą cząstką mojej jaźni? To samochwalstwo czemże mnie obdzieli,

Sonet 39: Czy To Rzecz Przyzwoita, Bym Hymny Piał Tobie

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Czy to rzecz przyzwoita, bym hymny piał tobie, Któryś jedynie lepszą cząstką mej istoty? Czyliż własnych swych skroni wieńcami nie zdobię,

Sonet 40: Miłości Wszystkie Bierz Moje, Mój Miły!

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Miłości wszystkie bierz moje, mój miły! I cóż masz więcej, niźli miałeś wprzódy? Miłości wziąłeś teraz jedno złudy,

Sonet 40: Bierz Me Miłości Wszystkie, Ma Miłości!

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Bierz me miłości wszystkie, ma miłości! Zyskasz-li więcej nadto, co już miałeś? Żadnej miłości, w której prawda gości —

Sonet 40: Wszystko, Co Ja Miłuję, O Mój Miły, Zabierz

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Wszystko, co ja miłuję, o mój miły, zabierz; I cóż będziesz miał więcej, niźliś miał poprzednio? Nowej wiernej miłości nie da ci ta grabież,

Sonet 41: Te Winy Drobne, Co Grzechem Swobody

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Te winy drobne, co grzechem swobody, Gdy mnie nie pomną serce Twe i oczy, Dosyć tłomaczą Twój wdzięk i wiek młody:

Sonet 41: Te Małe Grzeszki, Które Twa Swoboda

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Te małe grzeszki, które twa swoboda Spełnia, gdy jestem od ciebie zdaleka — — Godzi się z nimi twoja piękność młoda,

Sonet 41: Rozkoszne Błędy, Których Swawola Jest Matką

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Rozkoszne błędy, których swawola jest matką, Gdy kochające moje serce gdzieś daleko, Przy latach i urodzie twej ujść mogą gładko,

Sonet 42: Żeś Ty Ją Posiadł, To Nie Gorycz Cała

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Żeś Ty ją posiadł, to nie gorycz cała; Choć rzeknąć mogę, żem ją kochał tkliwie, Najsroższym bólem, że Ciebie zabrała,

Sonet 42: Że Ona Twoją, To Nie Ból Nad Bole

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Że ona twoją, to nie ból nad bole, Choć, wyznać muszę, kochałem ją z serca; Lecz że ty jesteś jej, to stwarza dolę,

Sonet 42: Że Ty Ją Masz, To Mego Smutku Nie Wyczerpie

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Że ty ją masz, to mego smutku nie wyczerpie, Chociaż mogę powiedzieć, żem ją bardzo kochał; Ja, że ona ma ciebie, najboleśniej cierpię,

Sonet 43: Gdy Oczy Zawrę, Lepiej Widzą Oczy

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Gdy oczy zawrę, lepiej widzą oczy; W dzień patrzeć muszą na świata marności, Lecz Ciebie widzą w nocnych snów przeźroczy,

Sonet 43: Najlepiej Widzę Z Zamkniętemi Oczy

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Najlepiej widzę z zamkniętemi oczy: Za dnia się ku nim rzeczy błahe garną, We śnie przed sobą mam twój kształt uroczy

Sonet 43: Najbystrzejsze Mam Oczy Wtedy, Gdy Jest Ciemno

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Najbystrzejsze mam oczy wtedy, gdy jest ciemno, Bo we dnie patrzeć zwykłem niewidzącem okiem, Lecz gdy usnę, twa postać jawi się przede mną

Sonet 44: Gdyby Mdłe Ciało W Myśl Zmienić Strzelistą

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Gdyby mdłe ciało w myśl zmienić strzelistą, Przebyłbym chyżo wszystkie niebios skłony; Z odległych granic, mimo przestrzeń mglistą,

Sonet 44: Jeśliby Myślą Było Ciężkie Ciało

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Jeśliby myślą było ciężkie ciało, Czem mi przestrzenie? Jaćbym nie dbał o nie! Nicby mnie w drodze wstrzymać nie zdołało,

Sonet 44: Gdyby Ciężkie Me Ciało Myśli Miało Lotność

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Gdyby ciężkie me ciało myśli miało lotność, Złamałoby przestrzeni złośliwej opory I tam, gdzie ty przebywasz, zbrzydziwszy samotność,

Sonet 45: Gdyż Z Tobą Zawsze Będą Tamtych Dwoje

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Gdyż z Tobą zawsze będą tamtych dwoje: Powietrze lotne i ogień przeczysty, To jest myśl moja i pragnienie moje.

Sonet 45: Dwa Drugie, Ogień I Powietrze, Stoją

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Dwa drugie, ogień i powietrze, stoją Wciąż razem ze mną przy tobie, ażeby Tamten tęsknotą, a to myślą moją

Sonet 45: Tamte, Lotne Powietrze I Ogień, Co Czyści

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Tamte, lotne powietrze i ogień, co czyści, Gdziekolwiek jestem, zawsze do ciebie mnie zbliżą; To myśl ma i tęsknota; dzięki nim się ziści

Sonet 46: Oko Me Z Sercem Bój Śmiertelny Toczy

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Oko me z sercem bój śmiertelny toczy: Prawo królestwa każde sobie rości: Twój obraz życzą przechowywać oczy,

Sonet 46: Oko Me Z Sercem Toczy Bój Zacięty

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Oko me z sercem toczy bój zacięty, Jak swym zdobycznym dzielić się widokiem: Sercu mojemu oko czyni wstręty,

Sonet 46: Śmiertelna Wojna Między Sercem Mym A Okiem

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Śmiertelna wojna między sercem mym a okiem, Mają twój wizerunek, jak ten łup podzielić? Oko nie chce się sercu dać cieszyć widokiem,

Sonet 47: Stały Jest Związek Między Mém Sercem I Okiem

William Shakespeare
shakespeare
Konstanty Piotrowski
piotrowski
Stały jest związek między mém sercem i okiem. Jedno służy drugiemu ku wspólnéj potrzebie; Bądź serce udręczone westchnieniem głębokiém,

Sonet 47: Oko I Serce Teraz Sprzymierzone

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Oko i serce teraz sprzymierzone; Wzajemnie sobie świadczą dobrodzieje, Gdy oko Twego widoku złaknione,

Sonet 47: Serce Me Z Okiem Zawarło Przymierze

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Serce me z okiem zawarło przymierze, Że jedno drugie podeprze: gdy oko Za twem spojrzeniem głód tęsknicy bierze,

Sonet 47: Przymierzem Serce Moje Związało Się Z Okiem

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Przymierzem serce moje związało się z okiem, Zgodziły się oboje na usług wymianę: Gdy głodne oko tęskni za twoim widokiem,

Sonet 48: Jakże Ostrożnie Każdą Część Dobytku

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Jakże ostrożnie każdą część dobytku Ukryłem, ściany rzucając domostwa, Aby dla mego została użytku

Sonet 48: Jakżeż, Wychodząc, Chowałem Do Skrytek

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Jakżeż, wychodząc, chowałem do skrytek Najmniejsze fraszki, by nie sięgły po nie I nie zużyły tego, co użytek

Sonet 48: Jakże Starannie, Kiedy Wyjeżdżałem Z Domu

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Jakże starannie, kiedy wyjeżdżałem z domu Pozamykałem wszystkie najdrobniejsze rzeczy, Ażeby mnie służyły tylko, a nie komu,

Sonet 49: Już Się Gotuję Na Czasu Koleje

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Już się gotuję na czasu koleje, Gdy braków moich słodycz Twa nie zniesie; Gdy miłość Twoja, aż tak zubożeje,

Sonet 49: W Czasie — Jeżeli Czas Ten Przyjdzie Zgoła, —

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
W czasie — jeżeli czas ten przyjdzie zgoła, — Gdy gniewnem okiem spojrzysz na me błędy, Gdy miłość więcej dać już nie wydoła,

Sonet 49: Na Chwilę — Gdyby Przyniósł Los Chwilę Tak Ciemną

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Na chwilę — gdyby przyniósł los chwilę tak ciemną; Gdy pokażesz mej nędzy czoło niełaskawe, Gdy przyjaźń twa podkreśli rozliczenie ze mną,

Sonet 50: Jak Ciężko, Żmudno Wędrówka Się Wlecze!

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Jak ciężko, żmudno wędrówka się wlecze! Podróży mojej jakaż jest otucha? Wytchnienie każde, postój każdy rzecze:

Sonet 50: Ta Moja Droga Jak Znojna Ogromnie

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Ta moja droga jak znojna ogromnie Jeśli spoczynek, cel mojej podróży, Nie poprzestaje oto wołać do mnie:

Sonet 50: O, Jak Mi Ciężko Jechać, Kiedy Jest Widoczne

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
O, jak mi ciężko jechać, kiedy jest widoczne, Że to, ku czemu zmierzam, to, co jest mi celem, Ozwie się do mnie, kiedy wygodnie odpocznę:

Sonet 51: Tak Miłość Moja Konia Powolności

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Tak miłość moja konia powolności Wybaczy chętnie, gdy w drodze mnie wstrzyma. Bo pocóż śpieszyć tam, gdzie Ciebie niema?

Sonet 51: Tak Uniewinnia Miłość Ma Zwierzęcia

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Tak uniewinnia miłość ma zwierzęcia Mego lenistwo w mej powrotnej drodze. Mamże, rzucając ciebie, bez spoczęcia

Sonet 51: Tak To Ja Oczyszczałem Od Lenistwa Grzechu

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Tak to ja oczyszczałem od lenistwa grzechu Tępe zwierzę, na którym od ciebie wracałem; Zaiste, gdzież był wtedy powód do pośpiechu?

Sonet 52: Jak Bogacz Jestem, Który Kluczem Może

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Jak bogacz jestem, który kluczem może Rozewrzeć skrzyni skarbów swoich kłodki, Lecz w skarb nie patrząc o dnia każdej porze,

Sonet 52: Jestem Jak Bogacz, Co Ma Klucz Do Skrzyni

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Jestem jak bogacz, co ma klucz do skrzyni Z drogiemi skarby: widzieć je, jak miło! Lecz nie co chwila on ich przegląd czyni,

Sonet 52: Skarb Bogacza W Zamczystej Ukrywany Skrzyni

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Skarb bogacza w zamczystej ukrywany skrzyni; Przed jego okiem rzadko swe blaski rozpostrze; Mógłby go wciąż oglądać, lecz rzadko to czyni,

Sonet 53: Czym Twa Istota, Z Jakiej Jesteś Gliny

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Czym Twa istota, z jakiej jesteś gliny, Że cieniów milion wierne służki Twoje? Wszak każdy miewa jeden cień, jedyny,

Sonet 53: Z Jakiej-Ś Materji, Że Cieniów Miljony

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Z jakiej-ś materji, że cieniów miljony Rzucasz naokół? Wszelki byt na ziemi Jednym jest tylko cieniem obdarzony,

Sonet 53: Z Jakiegoż To Być Może Ciało Twe Tworzywa

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Z jakiegoż to być może ciało twe tworzywa, Że tłum niezmierny cieniów, jak dwór, służy tobie? Przy człowieku nad jeden cień więcej nie bywa,

Sonet 54: O! Jak Taka Niewiasta Piękniejszą Się Staje

William Shakespeare
shakespeare
Konstanty Piotrowski
piotrowski
O! jak taka niewiasta piękniejszą się staje, Z któréj duszy, blask prawdy nieprzestannie bije, Róża jest piękną, ale większy jéj wdzięk daje,

Sonet 54: Jakoż Piękniejszą Piękność Się Wydaje

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Jakoż piękniejszą piękność się wydaje Ozdobą słodką, która prawdy mieniem! Wdzięczną jest róża: wdzięków woń dodaje,

Sonet 54: O Najpiękniejsza Jest Piękność, Jeżeli

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
O najpiękniejsza jest piękność, jeżeli Wnętrze jej czarem szczerości rozpłonie. Przecudna róża cudniej nas weseli,

Sonet 54: Ach, O Ileż Uroda Wydaje Się Większa

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Ach, o ileż uroda wydaje się większa, Jeżeli i wiernością jest przyozdobiona! Piękny wygląd ma róża, ale go upiększa

Sonet 55: Marmur I Książąt Poświęcone Sławie

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Marmur i książąt poświęcone sławie Pomniki złote, wiersza nie przeżyją; Lecz świecić będziesz, w mych rymów oprawie,

Sonet 55: Marmur Ni Złote Książąt Monumenty

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Marmur ni złote książąt monumenty Mojej potężnej nie przeżyją pieśni; Blask twój promienny w jej zwrotkach zaklęty,

Sonet 55: I Marmur I Monarchów Kapiące Od Złota

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
I marmur i monarchów kapiące od złota Pomniki przeżyć musi wszechmoc tych wyrazów, W nich promieniściej sława twoja zamigota,

Sonet 56: Miłości Słodka, Odnów Twoje Cnoty

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Miłości słodka, odnów Twoje cnoty: Niech jak głód ostre, będą Twoje groty; Głód choć pokarmem dziś jest nasycony,

Sonet 56: Odświeżaj Moc Swą, Miłości, Ażeby

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Odświeżaj moc swą, miłości, ażeby Nie powiedziano, żeś tępsza od głodu, Co, przesyciwszy dzisiaj swe potrzeby,

Sonet 56: Odródź Swą Moc, Miłości; Niech Nikt Nie Zarzuci

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Odródź swą moc, miłości; niech nikt nie zarzuci, Że poza głodem nawet pozostajesz w tyle, Bo ten, zaspokojony jednego dnia, wróci

Sonet 57: Czymże Się Zajmę, W Twej Będąc Niewoli

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Czymże się zajmę, w Twej będąc niewoli, Jedno spełnianiem Twojego życzenia? Już czasem drogim nie rządzę dowoli,

Sonet 57: Cóż Mam Innego Czynić Ja, Twój Sługa

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Cóż mam innego czynić ja, twój sługa, Jak oczekiwać twych rozkazów chwili? Toć mnie nie goni żadna służba druga

Sonet 57: Jam Twój Niewolnik; Rzeczą Jego Na Skinienie

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Jam twój niewolnik; rzeczą jego na skinienie Czekać i z cierpliwością na zegar spoglądać; Spędzonego bez ciebie czasu nie mam w cenie,

Sonet 58: Bóg, Co Mnie Stworzył Twoim Niewolnikiem

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Bóg, co mnie stworzył Twoim niewolnikiem, Niech broni czasu strzec Twego użytku, Lub czasu Twego domagać się zbytku,

Sonet 58: Niech Mnie Bóg Broni, On Który, Mnie W Twego

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Niech mnie Bóg broni, On który, mnie w twego Zmienił pachołka, abym mógł być łasy Na dochodzenia, gdzieś jest i dlaczego,

Sonet 58: Sam Ów Bóg, Co Cię Niegdyś Mnie Oddał, Zabrania

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Sam ów bóg, co cię niegdyś mnie oddał, zabrania Rozrywki twoje myślą powściągać z daleka Lub też z każdej godziny żądać sprawozdania –

Sonet 59: Jeżeli Prawdą, Że W Morzu, Na Suchej

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Jeżeli prawdą, że w morzu, na suchej Nowości niema, jedno dawne mary, Jakimż przekleństwem strute nasze duchy,

Sonet 59: Jeśli Już Była Kiedyś Rzecz, Dziś Nowa

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Jeśli już była kiedyś rzecz, dziś nowa, Mózg sam się zwodzi pomysły swojemi: Wciąż jeszcze brzemię dźwiga nasza głowa,

Sonet 59: Jeśli Są Tylko Rzeczy Powtórne, Nie Nowe

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Jeśli są tylko rzeczy powtórne, nie nowe, Jak nam bolesny zawód gotuje natura, Gdy przeszedłszy natchnienia bóle porodowe,

Sonet 60: Jak Fale Krótkie W Żwirach Morza Brzegu

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Jak fale krótkie w żwirach morza brzegu, Tak chwile nasze pośpiesznie konają. I jedna w drugą w chyżym spływa biegu,

Sonet 60: Jak Fale Morskie Do Skalnego Brzegu

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Jak fale morskie do skalnego brzegu, Tak do swych kresów płyną nasze chwile; Niema przystanku w tym mknącym szeregu,

Sonet 60: Jak Fale Morskie Pędzą Ku Kamykom Brzegu

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Jak fale morskie pędzą ku kamykom brzegu, Tak ku swemu kresowi dążą nasze chwile; Każda miejsce poprzedniej zajmuje w tym biegu

Sonet 61: Czy Wolą Twoją, By Twój Obraz Szerzył

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Czy wolą Twoją, by Twój obraz szerzył Powieki ciężkie w długiej nocy trudach? Czy życzysz sobie, bym w spokój nie wierzył,

Sonet 61: Przez Cię Twój Obraz Ciężkie Me Powieki

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Przez cię twój obraz ciężkie me powieki Trzyma otwarte w grubej nocy ciemnię? Przez cię mym oczom sen ciągle daleki,

Sonet 61: Każdej Nocy Twa Postać – Czy Z Twego Rozkazu? –

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Każdej nocy twa postać – czy z twego rozkazu? – Każe powiekom moim trwać w bezsennym trudzie; Więc używasz swojego cienia czy obrazu,

Sonet 62: Grzech Samolubstwa Oczu Moich Panem

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Grzech samolubstwa oczu moich panem, I duszy całej i całej istności. Na grzech ten żadne lekarstwo nie znanem,

Sonet 62: Grzech Samolubstwa Posiadł Moje Oko

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Grzech samolubstwa posiadł moje oko, Wszystko me ciało i wszystką mą duszę. Niema lekarstwa nań, tak się głęboko

Sonet 62: Ach, Grzech Miłości Własnej Opętał Me Oko

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Ach, grzech miłości własnej opętał me oko, Opętał moją duszę, wszystko, co jest we mnie, A jest zakorzeniony w sercu tak głęboko,

Sonet 63: Ale Mój Miły Będzie Mnie Podobny

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Ale mój miły będzie mnie podobny, Gdy Czas okrutny złamie go jak słomę, Skronie zmarszczkami poznaczy nadobne,

Sonet 63: Kiedyś Z Mym Lubym Będzie, Jak W Tej Porze

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Kiedyś z mym lubym będzie, jak w tej porze Stało się ze mną, gdy go czas zdruzgoce Zbrodniczą ręką, czoło w bruzdy zorze,

Sonet 63: Kiedyś Drogi Mój Będzie, Czym Ja Już Się Stałem

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Kiedyś drogi mój będzie, czym ja już się stałem, Pomnie go, zmiażdży Czasu ręka bezlitosna, Godziny krew mu wyssą i na czole białem

Sonet 64: Gdy Widzę Ręką Czasu Zdrugotane

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Gdy widzę ręką Czasu zdrugotane Pomniki świetne zgasłych wieków chwały, Wyniosłe wieże z ziemią porównane,

Sonet 64: Widząc Jak Ręce Czasu Niweczyły

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Widząc jak ręce Czasu niweczyły Zmarłego świata majestat wspaniały, Jak zamki z ziemią zrównano, jak bryły

Sonet 64: Widziałem, Jak Od Czasu Zawziętości Ginie

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Widziałem, jak od Czasu zawziętości ginie Starodawnych grobowców przepych pozłocisty; Widziałem dumne baszty, leżące w ruinie;

Sonet 65: Kiedy Skały I Ziemia, Morze Groźne Światu

William Shakespeare
shakespeare
Konstanty Piotrowski
piotrowski
Kiedy skały i ziemia, morze groźne światu, Padają pod przemocą strasznéj czasu ręki, Jak się wątłe kobiety oprzeć mogą wdzięki,

Sonet 65: Nie Śpiż, Nie Kamień, Nie Ziemia, Lub Morze

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Nie śpiż, nie kamień, nie ziemia, lub morze, Lecz śmierć posępna władczynią na świecie. Więc piękność jakoż z śmiercią walczyć może?

Sonet 65: Gdy Spiż, Głaz, Ziemia I Bezmierna Woda

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Gdy spiż, głaz, ziemia i bezmierna woda Darmo do walki ze zniszczeniem rwie się, Jakże ma słabsza od kwiatu uroda

Sonet 65: Gdy Bronz, Kamień I Ziemia I Bezkresne Morze

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Gdy bronz, kamień i ziemia i bezkresne morze Korzy się tak przed śmierci srogim majestatem, Czy się przed jej wściekłością wdzięk obronić może,

Sonet 66: Znużony Wszystkim, Śmierci Wołam Cichej

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Znużony wszystkim, śmierci wołam cichej; Widzę: żebraka nagim od dziecięcia, Bogaczy zbytkiem wystrojone pychy,

Sonet 66: Znużon Tem Wszystkiem, Pragnę Tylko Śmierci

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Znużon tem wszystkiem, pragnę tylko śmierci: Widzę, jak zasług mieniem kij żebraczy I jak się nicość napuszona wierci,

Sonet 66: Strudzon Tym Wszystkim, Śmierci Pragnę I Spokoju

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Strudzon tym wszystkim, śmierci pragnę i spokoju: Oto zasługa z torbą rodzi się żebraczą; Oto nędzne nie chadza we wspaniałym stroju;

Sonet 67: Ach, Pocóż Żyłby Wśród Zarazy Błota

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Ach, pocóż żyłby wśród zarazy błota, I obecnością bezbożnych obdarzał? By w walce z grzechem padła jego cnota,

Sonet 67: Ach! Pocóż Żyć Ma Ze Zepsutych Zgrają

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Ach! Pocóż żyć ma ze zepsutych zgrają, Uświęcać grzechy obecnością swoją? Wszakże występki w nim podporę mają

Sonet 67: Czemuż To On Ma Mieszkać W Zarazy Siedlisku

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Czemuż to on ma mieszkać w zarazy siedlisku, Czemuż ma nieprawości użyczać swej łaski, Aby grzech w obecności jego szukał zysku

Sonet 68: Bo Lico Jego Przeszłości Jest Kartą

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Bo lico jego przeszłości jest kartą, Gdy piękność żyła i gasła jak kwiecie; Nim kłamu droga stała się utartą,

Sonet 68: On Jest Z Tych Czasów, Gdy Piękność Uparcie

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
On jest z tych czasów, gdy piękność uparcie Żyła i marła, jak dzisiejsze zioła, Nim jeszcze rysy powstały bękarcie.

Sonet 68: Tak To Dawne Dni Widne Na Lic Jego Karcie

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Tak to dawne dni widne na lic jego karcie, Dni, kiedy jak kwiat krasa i żyła i marła, Zanim się urodziły te wdzięki bękarcie,

Sonet 69: Wzrok Świata Widzi Część Twojej Istoty

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Wzrok świata widzi część Twojej istoty, Której nie trzeba pobłażania serca; Hołd jednogłośny chwali Twe przymioty,

Sonet 69: Temu, Co W Tobie Widzi Oko Ludzi

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Temu, co w tobie widzi oko ludzi, Nic nie zarzuci zmysł serca człowieczy. Taki głos duszy u wszystkich się budzi

Sonet 69: W Rzeczach W Których Rozstrzyga Wzrok, Serc Ludzkich Tkliwość

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
W rzeczach w których rozstrzyga wzrok, serc ludzkich tkliwość Nie pragnie nic dorzucić do twoich przymiotów, Języki ci oddają całą sprawiedliwość

Sonet 70: Lecz Winy Twojej Nie Dowodzi Plotka

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Lecz winy Twojej nie dowodzi plotka: Piętno jej musi na cnocie być rytem; I podejrzana zawsze piękność słodka,

Sonet 70: Że Hańbią Ciebie, Szkodzić Ci Nie Może

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Że hańbią ciebie, szkodzić ci nie może, Boć piękność zawsze oszczerstwa przedmiotem, Które, jak wrona w niebieskim przestworze,

Sonet 70: Nie Ma Się Czemu Dziwić, Że Cię Będą Ganić

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Nie ma się czemu dziwić, że cię będą ganić: Piękno cierpi, rażone potwarzy strzałami, Urody świetność zwykło podejrzenie ranić,

Sonet 71: Żałoba Po Mnie Niech Ciebie Nie Trudzi

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Żałoba po mnie niech Ciebie nie trudzi; Z ponurym dzwonem niech żal zmilknie łatwo, Głoszącym światu, że od podłych ludzi

Sonet 71: Nie Dłużej Po Mnie Płacz, Niż Pokąd Dzwony

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Nie dłużej po mnie płacz, niż pokąd dzwony Będą dla świata posępnym wyrazem, Żem z jego nędzy odszedł umęczony,

Sonet 71: Nie Opłakuj Mnie Dłużej, Gdy Odejdę W Ciemność

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Nie opłakuj mnie dłużej, gdy odejdę w ciemność, Niż dzwon pogrzebny będzie brzmiał, ponuro głosząc, Żem uciekł z pośród ludzi, ponad ich nikczemność

Sonet 72: Nie Smuć Się, Nie Rozpaczaj Gdy Wyzionę Ducha

William Shakespeare
shakespeare
Konstanty Piotrowski
piotrowski
Nie smuć się, nie rozpaczaj gdy wyzionę ducha, Kiedy światu ogłoszą długim jękiem dzwony, Że mój szczęt do ojczyzny robaków wniesiony,

Sonet 72: Zapomnij O Mnie, Bo Świat Cię Zapyta

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Zapomnij o mnie, bo świat Cię zapyta, Jakaż to cnota była we mnie skryta, Iż płaczesz po mnie, gdym już nie jest w świecie?

Sonet 72: By Nie Dochodził Świat, Dla Jakiej Cnoty

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
By nie dochodził świat, dla jakiej cnoty Kochasz mnie jeszcze, gdym już zstąpił w ciemnie, Przeto mnie całkiem zapomnij, mój złoty,

Sonet 72: Abyś Tłumaczyć Kiedyś Nie Musiał Wbrew Chęci

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Abyś tłumaczyć kiedyś nie musiał wbrew chęci, Jakie moje zalety miłość twą jednały, Kiedy umrę, o drogi, wyrzuć mnie z pamięci;

Sonet 73: Czas Na Mnie Widno! Jestem Jako W Porze Lodu

William Shakespeare
shakespeare
Konstanty Piotrowski
piotrowski
Czas na mnie widno! jestem jako w porze lodu Drzewo z kilką listkami, resztę wiatr rozrzucił. Na tych wzniosłych gałęziach, które drżą od chłodu,

Sonet 73: Oglądasz We Mnie Tej Pory Odbicie

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Oglądasz we mnie tej pory odbicie, Kiedy z gałęzi strząsa wicher chłodny Ostatnie liście; drzew puste kaplice,

Sonet 73: We Mnie To Widzieć Możesz Roku Porę

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
We mnie to widzieć możesz roku porę, Gdy zżółkłe liście — jest ich już tak mało! — Drżą na gałęziach obwisłe i chore,

Sonet 73: Jam Jest Tą Porą Roku, Gdy Pożółkłe Liście —

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Jam jest tą porą roku, gdy pożółkłe liście — Ostatnie, bo już mnóstwo ich opadło z drzewa — Drżą na gałęziach w wichru mroźnego poświście,

Sonet 74: Lecz Bądź Spokojnym, Gdy Wyrok Okrutny

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Lecz bądź spokojnym, gdy wyrok okrutny Bez wczasów żadnych usunie mnie z świata; Złączyłem z wierszem już mój żywot smutny,

Sonet 74: Nie Martw Się Przecież: Gdy Na Odwołanie

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Nie martw się przecież: gdy na odwołanie Już ostateczne pójdę precz z tej ziemi, Coś z mego życia w tej księdze zostanie,

Sonet 74: Lecz Nie Płacz! Przyjdzie Srogi Nakaz Uwięzienia

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Lecz nie płacz! Przyjdzie srogi nakaz uwięzienia, Żadna rękojmia na te nie pomoże pęta, Ale ja pozostawię przy tobie swe pienia,

Sonet 75: Tak Cię Żąda Myśl Moja, Jak Pokarmu Ciało

William Shakespeare
shakespeare
Konstanty Piotrowski
piotrowski
Tak cię żąda myśl moja, jak pokarmu ciało. Tém dla niéj jesteś, czém deszcz dla spragnionéj ziemi. Serce moje dla ciebie, taką walkę stałą

Sonet 75: Jak Pokarm Życiu, Tyś Myślom Niezbędnym

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Jak pokarm życiu, Tyś myślom niezbędnym, Albo jak deszczyk wyschłej skwarem ziemi. Aby Cię posiąść w kole walczę błędnym,

Sonet 75: Czem Chleb Dla Ciała Albo Deszcze Młode

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Czem chleb dla ciała albo deszcze młode Dla pól, tem tyś jest dla mej duszy; potem Tę o twój spokój w wnętrzu walkę wiodę,

Sonet 75: Jak Życie Pożywienia, Łaknie Cię Me Serce

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Jak życie pożywienia, łaknie cię me serce, Potrzebnyś mu, jak w maju deszcz spieczonej ziemi; Przez ciebie w nieustannej męczę się rozterce,

Sonet 76: Od Nowin Wiersz Mój Chroni Się Wytrwale

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Od nowin wiersz mój chroni się wytrwale; Czemuż unikam zmian i odmian wdzięków? Czemuż od drugich nie pożyczam wcale

Sonet 76: Przecz Jest Pozbawion Wiersz Mój Żywej Krasy

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Przecz jest pozbawion wiersz mój żywej krasy Zmian różnorodnych? Przecz nie jestem gotów Lgnąć tak, jak każą te dzisiejsze czasy,

Sonet 76: Czemu Chluby Nie Szuka Pieśń Ma W Nowej Sztuce

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Czemu chluby nie szuka pieśń ma w nowej sztuce, W ustawicznym połysku kolorów nie zmienia? Czemu okiem ku modnym pomysłom nie rzucę

Sonet 77: Lustro Ci Wskaże, Jak Twa Piękność Ginie

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Lustro Ci wskaże, jak Twa piękność ginie, Zegar, jak trwonisz czas drogi bez troski; Kartki są białe, puste jeszcze ninie,

Sonet 77: Lustro Ci Powie, Jak Gasną Twe Lice

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Lustro ci powie, jak gasną twe lice, Zegar ci wskaże, jak twój czas upływa, Duch twój te puste wypełnia stronice

Sonet 77: Zwierciadło Ci Przedstawi Wdzięków Twych Więdnięcie

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Zwierciadło ci przedstawi wdzięków twych więdnięcie, Zegar, jak w dal ucieka chwil twych barwna wstęga; Na białych kartach duszy wyciśniesz pieczęcie

Sonet 78: Muzą Cię Zwałem I Natchnień Krynicą

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Muzą Cię zwałem i natchnień krynicą, W mych wierszach pomoc odniosłem łaskawą: Teraz też obcy Twą łaską się szczycą,

Sonet 78: Tak Często-M Wzywał Swoją Muzę W Tobie

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Tak często-m wzywał swoją Muzę w tobie I doznawałem tak pięknej podpory, Że inne pióra święcą twej osobie

Sonet 78: Póty Mi Byłeś Muzą; O Natchnienia Zdroje

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Póty mi byłeś Muzą; o natchnienia zdroje Proszony, póty nigdy nie byłeś nieczuły, Aż każdy wieszcz wstępować zaczął w ślady moje

Sonet 79: Gdy Sam Twej Łaski Wzywałem W Natchnieniu

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Gdy sam Twej łaski wzywałem w natchnieniu, W mych jedno wierszach lśniły Twe powaby; Lecz wiersz mój wdzięczny uległ dziś skażeniu,

Sonet 79: Pókim Zabiegał Li O Pomoc Twoją

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Pókim zabiegał li o pomoc twoją, Wiersz mój posiadał twój li urok mnogi, Teraz me rymy w czar się już nie stroją,

Sonet 79: Gdy Ja Jeden U Ciebie Czerpałem Natchnienie

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Gdy ja jeden u ciebie czerpałem natchnienie, Moje li wiersze twoim czarem oddychały; Teraz inaczej, teraz czar ich spadł już w cenie,

Sonet 80: Dusza, Gdy Piszę O Tobie, Omdlewa

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Dusza, gdy piszę o Tobie, omdlewa: Mocny duch wzywa Twojego imienia I chwalbą Twoją męstwo swe zagrzewa,

Sonet 80: Pisząc O Tobie, Jakże Jestem Słaby!

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Pisząc o tobie, jakże jestem słaby! Wiem, że duch inny, silniejszy ode mnie, Z całą swą mocą cześć twą i powaby

Sonet 80: Gdy Wiem, Że I Duch Wyższy Igra Twym Imieniem

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Gdy wiem, że i duch wyższy igra twym imieniem, Pisząc o tobie, słaby czuję się i mały; Bo pierś jego wybucha tak potężnym pieniem,

Sonet 81: Lub Epitaphium Ja Napiszę Tobie

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Lub epitaphium ja napiszę Tobie, Lub Ty żyć będziesz, gdy ja zgniję w grobie: Przeto śmierć Twojej nie zgładzi pamiątki,

Sonet 81: Czy Ja Żyć Będę, By Wznieść Pomnik Tobie

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Czy ja żyć będę, by wznieść pomnik tobie, Czyli ty przetrwasz, gdy ja legnę zmarły, Pamięć twej sławy nie zaginie w grobie,

Sonet 81: Może Ja Na Grobowcu Twym Napis Położę

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Może ja na grobowcu twym napis położę, A może ty żyć będziesz, gdy ja w proch się zmienię, Ale twojej pamięci śmierć pożreć nie może,

Sonet 82: Nie Wiążą Ciebie Z Muzą Moją Śluby

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Nie wiążą Ciebie z Muzą moją śluby; I czytać możesz, bez mojej obrazy, Pisarzy Tobie święcone wyrazy,

Sonet 82: Ślubne Z Mą Muzą Nie Łączą Cię Sprzęgi

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Ślubne z mą Muzą nie łączą cię sprzęgi, Przeto spoglądać możesz bez niesnaski Na przypisania, któremi swe księgi

Sonet 82: Tyś Nigdy Mojej Muzy Nie Wiódł Przed Ołtarze

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Tyś nigdy mojej Muzy nie wiódł przed ołtarze, A więc nie mogę winić cię, że czytasz owe Księgi, które ci inni przynoszą pisarze,

Sonet 83: Barw Świeżych Stale Widząc W Tobie Czary

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Barw świeżych stale widząc w Tobie czary, Nie dodawałem barwy Twoim licom. Sąd mój był dobry, albo dobrej wiary,

Sonet 83: Nigdym Nie Myślał, Że Miałeś Jakową

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Nigdym nie myślał, że miałeś jakową Potrzebę różu, przetom gardził różem, Sądziłem, panie, iżeś wyrósł głową

Sonet 83: Nie Myślałem, Że Sztuczne Pragniesz Mieć Kolory

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Nie myślałem, że sztuczne pragniesz mieć kolory, Więc nie miałem barwiczki na twoje usługi, Sądząc – czy mylnie? – że ci na nic to, co skory

Sonet 84: Czyj Hołd Najlepszy? Jaki Więcej Chwali

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Czyj hołd najlepszy? Jaki więcej chwali, Jak cna pochwała, żeś sam jedno sobą? W ukryciu jakim, gdzież, w jakiej oddali

Sonet 84: Któż Więcej Powie I Gdzie Bardziej Żywa

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Któż więcej powie i gdzie bardziej żywa Chwalba nad zdanie: Tyś jest ty!? I w łonie Czyjem skarb taki, panie, się ukrywa,

Sonet 84: Kto Z Nas Powiedział Więcej? A Komuż Się Uda

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Kto z nas powiedział więcej? A komuż się uda Większa pochwała od tej, że jesteś sam sobą? Wszak w tobie takie skarby mieszkają i cuda,

Sonet 85: Muza Ma Niema I Cicha Pozorem

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Muza ma niema i cicha pozorem. Ale śpiewacy chwalby Twoje wieszczą, Zacność swą złotym objawiają piórem,

Sonet 85: Ma Cichomówna Muza Milczy Skromnie

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Ma cichomówna Muza milczy skromnie, Widząc, jak głosy twojej chwalby, złotem Pisane piórem, przypływają ku mnie,

Sonet 85: Moja Muza Dyskretnie Dalej Trwa W Milczeniu

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Moja Muza dyskretnie dalej trwa w milczeniu, Gdy tymczasem na ciebie mży deszcz pochwał złoty, Gdy składają ci hołdy w tak wytwornym pieniu,

Sonet 86: Czy Dumny Żagiel Pysznych Jego Wierszy

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Czy dumny żagiel pysznych jego wierszy, Które rozwinął w pościgu za Tobą, Myśli dojrzałych zniszczył plon mój pierwszy,

Sonet 86: Były-Ż To Jego Pieśni Dumne Żagle

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Były-ż to jego pieśni dumne żagle, Po twą nagrodę tężące swe siły, Że me dojrzałe myśli zmarły nagle

Sonet 86: Czy Jego Wiersza Żagiel, Rozpostarty Dumnie

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Czy jego wiersza żagiel, rozpostarty dumnie, Gdy po łup najcenniejszy, po ciebie, wypłynął, Zamknął dojrzałe myśli w mym mózgu, jak w trumnie,

Sonet 87: Żegnaj! Zbyt Cennyś, Abym Cię Miał Długo

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Żegnaj! zbyt cennyś, abym Cię miał długo, I sąd Twój dobrze cenę Twą oblicza: Przywilej wolnych, zdobyty zasługą,

Sonet 87: Żegnaj! Zbyt Srogą Jesteś Dla Mnie Włością

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Żegnaj! Zbyt srogą jesteś dla mnie włością, A jak cię cenię, sam wiesz dobrze o tem, Twoja cię wartość obdarza wolnością,

Sonet 87: Bądź Zdrów! Za Drogi Jesteś, Abym Cię Posiadał

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Bądź zdrów! Za drogi jesteś, abym cię posiadał, I ceny swojej jesteś niewątpliwie świadom; Widzę, żem wszelkie prawo do ciebie postradał

Sonet 88: Kiedy Dociekać Zechcesz O Mnie Prawdy

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Kiedy dociekać zechcesz o mnie prawdy, Zasługi moje podać w pośmiewisko, Po Twojej stronie walczyć będę zawżdy,

Sonet 88: Chcesz Mnie Opuścić, Chcesz Mnie Dla Oskomy

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Chcesz mnie opuścić, chcesz mnie dla oskomy Rzucić na pastwę zawistnemu oku, Prawdę ci przyznam, acz kłamu świadomy,

Sonet 88: Kiedy Lekce Mnie Ważyć I Zasługi Moje

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Kiedy lekce mnie ważyć i zasługi moje Szyderczym okiem mierzyć będziesz miał ochotę, Sam przeciw sobie z tobą ruszę na te boje

Sonet 89: Rzeknij, Że Rzucasz Dla Jakiejś Mnie Winy

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Rzeknij, że rzucasz dla jakiejś mnie winy: O winie mojej sam opowiem tomy, Mów żem kulawy, a wraz będę chromy;

Sonet 89: Mów, Żem Odtrącon Za Jakąś Przewinę

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Mów, żem odtrącon za jakąś przewinę, Powód obelgi tej na siebie zwalę; Mów, żem jest chromy, a ja w tę godzinę

Sonet 89: Mów, Że Ci Jakiś Błąd Mój Mnie Kazał Unikać

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Mów, że ci jakiś błąd mój mnie kazał unikać, A ja wnet ludziom prawić zacznę o tym błędzie; Mów, że ja jestem chromy, wnet zacznę utykać;

Sonet 90: Chcesz, To Nienawidź, Teraz Jeśli Kiedy

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Chcesz, to nienawidź, teraz jeśli kiedy, Gdy świat me czyny krzyżować się sili, Łącz się z Fortuną, ugnij mnie tej chwili,

Sonet 90: Przeto Więc Gardź Mną, Gardź, Jeżeli Kiedy

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Przeto więc gardź mną, gardź, jeżeli kiedy, To dziś, gdy świat chce rozstrząsać me sprawy. Łącz się z mą dolą, bądź sprawcą mej biedy,

Sonet 90: Kiedy Chcesz Mnie Znienawidź; Niech To Na Mnie Runie

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Kiedy chcesz mnie znienawidź; niech to na mnie runie, Jeśli ma, teraz, kiedy burza nad mym domem; Nie wahaj się i podaj rękę złej Fortunie,

Sonet 91: Jedni Się Rodem, Drudzy Kunsztem Szczycą

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Jedni się rodem, drudzy kunsztem szczycą, Inni bogactwem, inni silnym ciałem, Inni szatami, choć zbyt nowo świecą,

Sonet 91: Ten Dumny Z Rodu, Ten Z Kiesy Bogatej

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Ten dumny z rodu, ten z kiesy bogatej, Ten z swych zdolności, ten znów z krzepkiej dłoni, Ten z nowomodnej, choć niezgrabnej szaty,

Sonet 91: Ten Pyszny Z Urodzenia, Ów Z Umysłu Darów

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Ten pyszny z urodzenia, ów z umysłu darów; Ten chwali się, że silny, tamten, że bogaty, Ów, że ma moc sokołów, koni i ogarów,

Sonet 92: Choćbyś Najdalej Odemnie Uciekał

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Choćbyś najdalej odemnie uciekał, Moim zostaniesz do żywota końca; Gdy miłość zgaśnie, skon nie będzie czekał,

Sonet 92: Spełnij Najgorszą Rzecz, Opuść Mnie Skrycie

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Spełnij najgorszą rzecz, opuść mnie skrycie, Po kres żywota jestem pewien ciebie; Dłużej, niż miłość twa, nie potrwa życie:

Sonet 92: Lecz Całą Swą Moc Wytęż I Siebie Mi Zabierz

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Lecz całą swą moc wytęż i siebie mi zabierz, Ja i tak, póki życia, do ciebie mam prawo, Bo życie me niezdolne jest przeżyć tę grabież,

Sonet 93: Przeto Żyć Będę, Dufając Twej Cnocie

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Przeto żyć będę, dufając Twej cnocie, Jak mąż zdradzony; miłości pozorem Będziesz mnie łudzić, zmieniony w istocie,

Sonet 93: Tak Więc Żyć Będę, Jak Mąż Oszukany

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Tak więc żyć będę, jak mąż oszukany, Wierząc w twą wierność: zdawać mi się będzie, Że w twej miłości niema żadnej zmiany:

Sonet 93: Więc Mam Wierzyć W Twą Wierność I, Jak Oszukany

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Więc mam wierzyć w twą wierność i, jak oszukany Małżonek, żyć złudzeniem? Przez wszak przeniewiercę W błąd wwiedziony, dostrzegać miłość mimo zmiany,

Sonet 94: Mocni Cios Zadać, Co Nie Chcą Obrazy

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Mocni cios zadać, co nie chcą obrazy, Nie czynią tego, k’ czemu mają zakus, Co wzruszą drugich, sami są jak głazy,

Sonet 94: Kto Szkodzić Umie, A Nie Chce Ni Razu

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Kto szkodzić umie, a nie chce ni razu, Chociażby tego pragnął z całej duszy; Kto światem wstrząsa, a sam jest jak z głazu,

Sonet 94: Ci, Którzy, Mogąc Zadać, Nie Zadają Razu

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Ci, którzy, mogąc zadać, nie zadają razu, Których czyn niespodziany przeczy wyglądowi, Którzy wzruszają innych, a sami są z głazu,

Sonet 95: Jak Piękną Hańba Wydaje Się W Tobie!

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Jak piękną hańba wydaje się w Tobie! Jak róży wonnej rak toczy urodę, Tak hańba plami imię Twoje młode.

Sonet 95: Jakże Umilasz Swą Hańbę, Co Oto

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Jakże umilasz swą hańbę, co oto, Niby ów robak śród kwitnącej róży, Plami młodego twego miana złoto!

Sonet 95: Jakże Piękną Sromota Odzianą Jest Szatą

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Jakże piękną sromota odzianą jest szatą, Gdy, jak robak, co toczy róży kwiat od środka, Plami twego imienia urodę bogatą!

Sonet 96: Rzekli, Iż Młodość I Płochość Twym Grzechem

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Rzekli, iż młodość i płochość Twym grzechem, Inni: »Swywola wdzięków Twych uśmiechem«. Grzech lub wdzięk kocha jeden albo drugi,

Sonet 96: Dla Jednych Grzech Twój Zbytkiem Młodej Siły

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Dla jednych grzech twój zbytkiem młodej siły, Dla innych miłość twa to wdzięk twój jary, Zasię dla wszystkich wdzięk i grzech jest miły,

Sonet 96: Jeden Mówi, Że Błądzi Młodość Twa, Bo Płocha

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Jeden mówi, że błądzi młodość twa, bo płocha, Drugi o twej swawoli młodocianej czarze, Niejeden naraz błędy i swawolę kocha;

Sonet 97: Saméj Zimie Podobne Twoje Oddalenie

William Shakespeare
shakespeare
Konstanty Piotrowski
piotrowski
Saméj zimie podobne twoje oddalenie, O ty! ozdobo świata! każdej pory kwiecie! Na jak smutnem dni patrzał, jakiém uczuł drżenie,

Sonet 97: Rozłąka, Zimą, Zdała Się Ponurą

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Rozłąka, zimą, zdała się ponurą, Boś jest rozkoszą roku zmiennej pory; I czułem mrozy, drżałem przed wichurą,

Sonet 97: Od Ciebie Zdala Żyłem W Ciągłej Zimie

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Od ciebie zdala żyłem w ciągłej zimie, O ty słoneczne zmiennych pór wesele! Śniegi i lody i mroki olbrzymie

Sonet 97: Jakąż Boleść Przyniosło Mi Rozstanie Z Tobą

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Jakąż boleść przyniosło mi rozstanie z tobą, Który zmiennego roku rozpogadzasz czoło! Jakież zimno i jakie dni tchnące żałobą,

Sonet 98: Może, Tak Cię O Zdradę Posądzić Się Boję

William Shakespeare
shakespeare
Konstanty Piotrowski
piotrowski
Może, tak cię o zdradę posądzić się boję, Jako mąż oszukany, masz miłości lice, Które cię kochać każe; ach! może zwodnicę!

Sonet 98: Zdala Od Ciebie Byłem Całą Wiosnę

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Zdala od Ciebie byłem całą wiosnę, Gdy kwiecień dumny, w kwiecistym różańcu, We wszystkie rzeczy tchnął duchy radosne,

Sonet 98: Nie Byłem Z Tobą, Gdy Hojna Dłoń Kwietnia

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Nie byłem z tobą, gdy hojna dłoń kwietnia, W pysznej, wiosennej kroczącego krasie, Duchem młodości wszelki twór uświetnia,

Sonet 98: Nie Byłeś Przy Mnie Wiosną, Gdy Dumny Z Kolorów

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Nie byłeś przy mnie wiosną, gdy dumny z kolorów Kwiecień, w cały majestat wdzięków swych odziany, Lał młodocianą bujność w krew wszelakich tworów

Sonet 99: Oddalony Od Ciebie, W Porze Słodkiéj Wiosny

William Shakespeare
shakespeare
Konstanty Piotrowski
piotrowski
Oddalony od ciebie, w porze słodkiéj wiosny, Gdy maj odział stworzenie szatą zieloności, I w każdy twór natury wlał duszy młodości,

Sonet 99: Wczesnego Fiołka, Tak Łajałem Kwiaty

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Wczesnego fiołka, tak łajałem kwiaty: »Złodzieju miły, z mego druha tchnienia, Woń Twoją kradniesz; a ciemne szkarłaty,

Sonet 99: Czelny Fijołek Wraz Karcić Rozpocznę

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Czelny fijołek wraz karcić rozpocznę: Słodki złodzieju, twe zapachy świeże Skradłeś miłości mojej tchom! Widoczne:

Sonet 99: Czerwony Goździk Zwałem Złodziejem; A Ładnież

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Czerwony goździk zwałem złodziejem; A ładnież Tak kraść kochania mego oddechowi wonie? Z takim samym bezwstydem i z żył jego kradniesz

Sonet 100: Gdzież Jesteś Muzo? Jakież Zapomnienie

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Gdzież jesteś Muzo? Jakież zapomnienie, Nie śpiewać tego, co tchnie w Ciebie moce! Czy szał Twój wlewasz w liche jakieś pienie,

Sonet 100: Gdzie Jesteś, Muzo, Że Już Czas Tak Długi

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Gdzie jesteś, Muzo, że już czas tak długi Przemilczasz o tem, w czem twa moc się chowa? Chcesz li swój ogień oddać na usługi

Sonet 100: I Gdzież To Jesteś, Muzo, Że Od Tego Stronisz

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
I gdzież to jesteś, Muzo, że od tego stronisz, Co wprzód było jedynym źródłem twojej mocy? Czemu na błahe pieśni święty szał swój trwonisz

Sonet 101: Daj, Muzo Błędna, Zadośćuczynienie

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Daj, Muzo błędna, zadośćuczynienie, Iż zaniedbałaś prawdę pięknem strojną: W miłym tkwią prawdy i piękna korzenie;

Sonet 101: Jak Uniewinnisz, Ty Muzo Leniwa

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Jak uniewinnisz, ty Muzo leniwa, Żeś prawdę pięknem ozdabiać przestała? Prawda i piękno w mym lubym spoczywa

Sonet 101: Gnuśna Muzo, I Czymże Spłacisz Zaległości

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Gnuśna Muzo, i czymże spłacisz zaległości Tej prawdzie, którą piękność cudnie ubarwiła? Prawda i piękność w służbie są mojej miłości;

Sonet 102: Smutny I Rozgniewany Tak Łajałem Kwiaty

William Shakespeare
shakespeare
Konstanty Piotrowski
piotrowski
Smutny i rozgniewany tak łajałem kwiaty: Tyś fijołku złodziejstwa dopuścił się grzechu, Skąd masz twój zapach? z mojéj kochanki oddechu.

Sonet 102: Miłość Ma Rośnie, Choć Mdła Jest Pozornie

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Miłość ma rośnie, choć mdła jest pozornie; I nie mniej kocham, chociaż mniej w uczynkach. Miłość nie towar, by jej blask, przezornie,

Sonet 102: Miłość Ma Silna, Choć Wygląd Jej Słaby

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Miłość ma silna, choć wygląd jej słaby, Nie mniej miłuje, acz mniej się wydaje, Miłość jest kupna, jeśli swe powaby

Sonet 102: Miłość Ma Sił Nabrała, Choć Pozornie Słabnie

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Miłość ma sił nabrała, choć pozornie słabnie, Nie kocham mniej, choć tego z pozorów nie widać. Kto o uczuciu mówi dużo, a powabnie,

Sonet 103: Niestety! Muza Moja Zubożała

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Niestety! Muza moja zubożała; Pole otwarte dla jej dumnych wzlotów, Lecz sam argument ma więcej przymiotów,

Sonet 103: Ach! Jakżeż Muza Ma Nikła I Blada!

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Ach! Jakżeż Muza ma nikła i blada! Mogłaby w całym błysnąć majestacie, Lecz większą wartość sam przedmiot posiada,

Sonet 103: Biada Ci, Moja Muzo Przyziemnego Lotu!

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Biada ci, moja Muzo przyziemnego lotu! Taka droga do sławy stoi ci otworem, A najwspanialej świeci blask twego przedmiotu,

Sonet 104: Niewidzialnie Dla Świata, Wzrosła Miłość Nasza

William Shakespeare
shakespeare
Konstanty Piotrowski
piotrowski
Niewidzialnie dla świata, wzrosła miłość nasza, Kocham silniéj, choć tego dostrzedz nie możecie. Słaba ta miłość którą wyznawca rad plecie,

Sonet 104: Nie Będziesz Nigdy, Druhu, Dla Mnie Starym

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Nie będziesz nigdy, druhu, dla mnie starym: Mnie, jak w dzień pierwszy, lśni Twa piękność świetnie, Gdyś oko moje wzroku podbił czarem.

Sonet 104: Dla Mnie, Mój Miły Druhu, Ciągleś Młody

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Dla mnie, mój miły druhu, ciągleś młody, Tak samo piękny, jak gdym twoje oczy Ujrzał raz pierwszy. Trzech już zim zawody

Sonet 104: Dla Mnie Ty, Przyjacielu, Jesteś Wiecznie Młody

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Dla mnie ty, przyjacielu, jesteś wiecznie młody; Odkąd pierwszy raz oko ujrzało cię moje, Uroda twa bez zmiany. Trzech zim prysły lody,

Sonet 105: Ty Postarzeć Niezdołasz, Ani Czas Poorze

William Shakespeare
shakespeare
Konstanty Piotrowski
piotrowski
Ty postarzeć niezdołasz, ani czas poorze, Dłótem okrutnéj ręki w dzięczne twoje lica. Chociaż on szybko niszczy w każdem miéjscu, porze

Sonet 105: Nie Zwijcie Miłość Bałwochwalstwem Moją

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Nie zwijcie miłość bałwochwalstwem moją, Miłego mego nie zwijcie bożyszczem, Iż pieśni moje i chwalby się roją

Sonet 105: Nie Bałwochwalstwem Miłość Ma Być Zwana

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Nie bałwochwalstwem miłość ma być zwana I nie bożyszczem mój umiłowany. Że wciąż o jednem śpiewam i wciąż pana

Sonet 105: Niechaj Nikt Bałwochwalstwem Nie Zwie Mej Miłości

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Niechaj nikt bałwochwalstwem nie zwie mej miłości, Nie mówi, że pogańskim bożkiem mój kochany, Dlatego, że pieśń moja wciąż przy jednym gości,

Sonet 106: Kiedy W Kronice Zmierzchłych Czasów Świetnej

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Kiedy w kronice zmierzchłych czasów świetnej, Opisy widzę czarownej młodzieży, Piękność piękniącą rymy starożytne,

Sonet 106: Czytając Czasów Zapomnianych Księgi

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Czytając czasów zapomnianych księgi, Gdzie pięknych ludzi opisanie mamy, Gdzie rym przepięknej nabiera potęgi,

Sonet 106: Kiedy Ksiąg Zapylone Wertując Foliały

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Kiedy ksiąg zapylone wertując foliały, Czytam o owym wdzięku, co już w grobach leży, Powtarzam rymy dźwięczne, które zachowały

Sonet 107: Ani Me Lęki, Ani Duch Proroczy

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Ani me lęki, ani duch proroczy Wielkiego świata, śniący o przyszłości, Dostrzegą kresu, co miłość otoczy,

Sonet 107: Ni Strach Mój Własny, Ni Prorocze Dusze

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Ni strach mój własny, ni prorocze dusze Wielkiego świata, rzeczy przyszłych wieszcze, Mogą mi głosić, że pożegnać muszę

Sonet 108: Czyż Jest Co W Mózgu, Co Inkaust Wypisze

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Czyż jest co w mózgu, co inkaust wypisze, Co ducha mego Tobie nie kreśliło? Cóż nowym w mowie, cóż nowym w opisie,

Sonet 108: I Cóż Jest W Mózgu, Czego-Ć Atramentem

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
I cóż jest w mózgu, czego-ć atramentem Już nie wyraził duch mój, chłopcze złoty? I jakiem słowem, na nowo poczętem,

Sonet 108: I Cóż By Można Z Mózgu Na Tę Kartę Przelać

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
I cóż by można z mózgu na tę kartę przelać, Czego jeszcze twój wierny druh ci nie niósł w darze? I cóż nowego głosić lub w litery wcielać

Sonet 109: Bałwochwalstwem Mych Uczuć Niechaj Świat Nie Mieni

William Shakespeare
shakespeare
Konstanty Piotrowski
piotrowski
Bałwochwalstwem mych uczuć niechaj świat nie mieni; Ni kochanki boginią, któréj wonie palę, Kiedy niezmiennym celem mych uczuć i pieni,.

Sonet 109: O, Nie Mów Nigdy, Żem Sercem Fałszywy

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
O, nie mów nigdy, żem sercem fałszywy, Choć zdał się gasnąć żar mojej miłości; Od siebie łacniej oderwę się żywy,

Sonet 109: Nie Mów, Że Fałsz Mam W Sercu, Choć Inaczej

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Nie mów, że fałsz mam w sercu, choć inaczej Ma nieobecność świadczy o miłości — Odszedłbym siebie, to albowiem znaczy

Sonet 109: O, Nigdy Tego Nie Mów, Żem Ja Przeniewierca

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
O, nigdy tego nie mów, żem ja przeniewierca, Choć żar przygasł, gdy nasza rozeszła się ścieżka; Równie łatwo mi odejść od własnego serca,

Sonet 110: Prawdą, Żem W Błazna Stroił Się Odzienie

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Prawdą, żem w błazna stroił się odzienie, I myśli własne na pstre darłem szmatki, Sprzedałem tanio najcenniejsze mienie,

Sonet 110: Ach! Tak! Błądziłem Tu I Tam — Bez Granic

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Ach! tak! Błądziłem tu i tam — bez granic Na oczach ludzi błazna-m grywał rolę, Myśli-m swe ranił, skarb rzucałem za nic,

Sonet 110: Ach, Prawda, Żem Się Włóczył Tu I Tam, Był Karmą

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Ach, prawda, żem się włóczył tu i tam, był karmą Oczu ludzkich w pstrociźnie błazna, żem rozpruwał Własną pierś; żem najdroższe sprzedawał pół darmo;

Sonet 111: Urągaj Za Mnie Fortunie Zwodniczej!

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Urągaj za mnie Fortunie zwodniczej! Winą bogini grzeszne moje czyny, Innej nie dała życiu memu pieczy,

Sonet 111: Karć, Panie, Za Mnie Jedynie Mą Dolę

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Karć, panie, za mnie jedynie mą Dolę, Bóstwo, mych wszystkich przykrych czynów winne: Ono me życie postawiło w kole

Sonet 111: Za Me Grzechy Fortunę Łaj Ostrymi Słowy

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Za me grzechy Fortunę łaj ostrymi słowy, Nie ja ponoszę winę, jeno zła bogini, Co mi lepszej nie dała ostoi życiowej,

Sonet 112: Litością Twoją Wyleczyłeś Piętna

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Litością Twoją wyleczyłeś piętna, Co w skroni potwarz wypaliła podła. O sławę nie dbam: czy dobra, lub smętna,

Sonet 112: Miłość I Litość Twa Usunie Piętna

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Miłość i litość twa usunie piętna, Dzięki tłumowi zrosłe z moją skronią, Czym zły, czym dobry, rzecz to obojętna,

Sonet 112: Twa Miłość Wraz Z Litością Na Mym Czole Zatrze

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Twa miłość wraz z litością na mym czole zatrze To piętno, które na nim wyryła obmowa; Czy źle, czy dobrze inni mnie sądzą, nie patrzę,

Sonet 113: Odkąd Ciem Rzucił, Wzrok Mój W Duszy Gości

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Odkąd Ciem rzucił, wzrok mój w duszy gości; Ten, co kieruje moimi krokami, Nawpół mi służy, nawpół jest w ciemności,

Sonet 113: Odkąd Odszedłeś, W Głąb Poszło Me Oko

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Odkąd odszedłeś, w głąb poszło me oko, A to, co wodzi kroki me po świecie, Ślepe jest niemal tak samo głęboko,

Sonet 113: Z Tobą Myśl Ma, Wzrok Udał Się W Tę Samą Stronę

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Z tobą myśl ma, wzrok udał się w tę samą stronę, A krokami moimi rządzącemu oku Trudno działać, gdy siły ma przepołowione,

Sonet 114: Czy Może Duch Mój, Tobą Uwieńczony

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Czy może duch mój, Tobą uwieńczony, Monarszą plagę: pochlebstwo, pić musi? Czy może rzekę: »Prawdy wzrok nie kusi,

Sonet 114: Zali Mój Umysł, Strojny W Twą Koronę

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Zali mój umysł, strojny w twą koronę, Pochlebstwo w siebie, plagę królów, wchłania? A moje oczy — mówiąż prawdę one,

Sonet 114: Czy Więc Umysł, Któremu Ty Jesteś Koroną

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Czy więc umysł, któremu ty jesteś koroną, Jak króle, truć się daje słowy pochlebnemi? Czy oczy, co jedynie prawdę w siebie chłoną,

Sonet 115: W Tych Wierszach, Pierwej Pisanych, Błądziłem

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
W tych wierszach, pierwej pisanych, błądziłem, Mówiąc, iż zacniej kochać Cię nie mogę; Lecz w myślach moich wówczas nie sądziłem,

Sonet 115: Kłamią Me Dawniej Napisane Wiersze

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Kłamią me dawniej napisane wiersze, Iżbym cię nigdy nie mógł kochać więcej; Nie znałem przyczyn, przeczby w fale szczersze

Sonet 115: Skłamałem Dawniej – Trzeba Przyznać Się Do Winy, –

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Skłamałem dawniej – trzeba przyznać się do winy, – Że miłość ma większego nie zna nasilenia; Chociaż rozum nie poda mi żadnej przyczyny,

Sonet 116: Nie Mniemaj Nigdy O Mnie Że Ja Przeniewierca

William Shakespeare
shakespeare
Konstanty Piotrowski
piotrowski
Nie mniemaj nigdy o mnie że ja przeniewierca, Chociaż ciebie zasmucę w długiém oddaleniu, Tak mi łatwo na chwilkę, wygładzić cię z serca,

Sonet 116: W Związku Dwu Duchów Nie Uznam Zawady

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
W związku dwu duchów nie uznam zawady, Gdy duchy prawe. Miłość nie miłością, Jeżeli zmiana skłoni ją do zdrady,

Sonet 116: Spójnie Serc Wiernych Nie Znają Przeszkody

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Spójnie serc wiernych nie znają przeszkody; Nie jest już miłość miłością, jeżeli, Widząc przemianę, chce z nią iść w zawody,

Sonet 116: Nie Zerwie Się Małżeństwo Wiernych Sobie Duchów

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Nie zerwie się małżeństwo wiernych sobie duchów, Nie jest miłością taka miłość, co ulegnie Zmianom pośród wciąż zmiennych otoczenia ruchów,

Sonet 117: Oskarż Mię O To, Żem Rozproszył Włości

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Oskarż mię o to, żem rozproszył włości, Któremi mogłem płacić Twe zasługi, Że zapomniałem biec ku Twej miłości,

Sonet 117: Racz-Że Mnie Łajać Za To Skąpstwo Marne

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Racz-że mnie łajać za to skąpstwo marne W tem, com ci winien za twoje przysługi; Że się do twojej miłości nie garnę,

Sonet 117: Napisz W Swym Oskarżenia Akcie, Żem Zalegał

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Napisz w swym oskarżenia akcie, żem zalegał Z zasłużoną daniną; że w niewdzięczność grzęzłem; Żem do stóp twej miłości z hołdem nie przybiegał,

Sonet 118: Aby Pobudzić Ochotę Do Strawy

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Aby pobudzić ochotę do strawy, Do jadła kwaśne dajemy przyprawy. Aby zapobiec chorobie dalekiej,

Sonet 118: Jak, Gdy Apetyt Chcąc Podraźnić Sobie

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Jak, gdy apetyt chcąc podraźnić sobie, Najostrzejszemi czynim to środkami, Jak, by zapobiec jakowejś chorobie,

Sonet 118: Jak Nam Czasem Apetyt Drażnić Się Podoba

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Jak nam czasem apetyt drażnić się podoba Mocno korzennym jadłem, jak gdy nas omami Przeświadczenie, że ciężka zagraża choroba,

Sonet 119: Czyż Nie Wiadrami Łzy Piłem Syrenie

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Czyż nie wiadrami łzy piłem syrenie, Z jakich piekielnych retort pochodzące! Nadzieję lękiem, lęk w dufność barwiące!

Sonet 119: Ileż Syrenich Łez Jam Wypił, Srodze

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Ileż syrenich łez jam wypił, srodze Żrących, jak gdyby płynęły z dna piekła! Trwogę-m w nadziei miał, nadzieję w trwodze,

Sonet 119: Ileż To Łez Syrenich Wówczas Wychyliłem

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Ileż to łez syrenich wówczas wychyliłem Z tych alembików, pełnych piekielnego brudu! Lęk nadzieją i lękiem nadzieję leczyłem,

Sonet 120: Zbliża Mnie K’ Tobie Złości Twej Wspomnienie

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Zbliża mnie k’ Tobie złości Twej wspomnienie. A kiedy wspomnę, jak było mi luto, Żalem mnie kruszy moje przewinienie;

Sonet 120: Jam Rad, Żeś Ongi Był Mi Niełaskawy

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Jam rad, żeś ongi był mi niełaskawy, A gdy mi na myśl przyjdzie moja zmaza, Giąćbym się musiał pod jarzmem tej sprawy,

Sonet 120: Rad Jestem Temu, Żeś Mi Niegdyś Zranił Duszę

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Rad jestem temu, żeś mi niegdyś zranił duszę, Pamiętny bowiem smutków, co mnie wtedy truły, Dziś giąć się pod brzemieniem swej przewiny muszę,

Sonet 121: Lepiej Być Niecnym, Niż Sądzonym Niecnie

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Lepiej być niecnym, niż sądzonym niecnie, Bo karcą za to, czego niemasz wcale. Traci się radość, nie przez sąd swój, łacnie,

Sonet 121: Być Złym Jest Lepiej, Niźli Zań Uchodzić

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Być złym jest lepiej, niźli zań uchodzić, Gdy to, co nie jest, podlega naganie, I gdy się musisz z stratą czci pogodzić

Sonet 121: Lepiej Być Nędznym, Niźli Mianym Za Nędznika

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Lepiej być nędznym, niźli mianym za nędznika; Nie będąc nim, nie ujdziesz srogiego wyroku I zawsze się należna przyjemność wymyka

Sonet 122: Twój Dar, Twój Napis W Mózgu Moim Gości

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Twój dar, Twój napis w mózgu moim gości, W pamięci trwałej został już wyryty; Pamięć się wzniesie ponad nędzne byty,

Sonet 122: Zapiski Twoje, Które-M Miał Od Ciebie

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Zapiski twoje, które-m miał od ciebie, Noszę w swej głowie: pamiętnik, daleki Od zatracenia, choć wszystko pogrzebie

Sonet 122: Tabliczki, Dar Twój, W Mózgu Mym Są, Przyjacielu

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Tabliczki, dar twój, w mózgu mym są, przyjacielu, Pamięć swymi głoskami pokryła je całe I tam zostaną mimo błahość swego celu,

Sonet 123: Nie Pusz Się Próżno, Czasie, Mą Zmiennością

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Nie pusz się próżno, Czasie, mą zmiennością: Mocniej wzniesione Twoje piramidy, Nie są mnie cudne, nie dziwią nowością,

Sonet 123: Nie Ujrzysz, Czasie, We Mnie Zmian! Budowy

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Nie ujrzysz, Czasie, we mnie zmian! Budowy Twoich piramid, choć je z taką mocą Wznosisz, to dla mnie widok już nie nowy.

Sonet 123: Nie Będziesz Ty, Się, Czasie, Chełpił, Żem Się Zmienił

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Nie będziesz ty, się, Czasie, chełpił, żem się zmienił; Z dnia na dzień możesz nowe wznosić piramidy, Ja nakształt nowych cudów nie będę ich cenił,

Sonet 124: Cna Miłość Moja Nie Jest Dzieckiem Losu

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Cna miłość moja nie jest dzieckiem losu, Przeto Fortuna strącić jej nie może; Uniknie Czasu łaski albo ciosu,

Sonet 124: Jest Li Ma Miłość Li Dzieckiem Próżności

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Jest li ma miłość li dzieckiem próżności, Los bękartowi wnet ojca odbierze; Czas, co miłuje i Czas, co się złości,

Sonet 124: Gdyby Z Ziemskiej Wielkości Jeno Wyszła Łona

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Gdyby z ziemskiej wielkości jeno wyszła łona Miłość ma, za bastarda mogłaby ujść Losu; Przez Czas umiłowana lub znienawidzona,

Sonet 125: Czyż Mam, Zaprawdę, Nosić Baldachiny?

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Czyż mam, zaprawdę, nosić baldachiny? Czy cześć wewnętrzą zewnątrz będę głosił? Wieczności tęgie fundamenta wznosił,

Sonet 125: Mam Ja Baldachim Nosić Nad Twą Głową

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Mam ja baldachim nosić nad twą głową, Zewnętrznym hołdem czcić zewnętrzność twoją I o budowie myśleć za budową,

Sonet 125: Cóż Mi Z Tego, Żem Nosił Baldachim Wspaniały

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Cóż mi z tego, żem nosił baldachim wspaniały, Zewnętrzność zewnętrznymi hołdy czcząc jedynie, Budował podwaliny, co wiecznie trwać miały,

Sonet 126: Pacholę Śliczne, Co Dzierżysz W Twej Mocy

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Pacholę śliczne, co dzierżysz w Twej mocy, Czasu klepsydrę, sierp, zwierciadło kruche, Wyrosłeś wdzięcznie pośród mroków nocy,

Sonet 126: O, Chłopcze Luby, Przed Którym Się Chroni

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
O, chłopcze luby, przed którym się chroni Czas z swoją kosą i klepsydrą w dłoni! Rośniesz i kwitniesz, dowodząc niezbicie,

Sonet 126: Cudny Mój Chłopcze, Władasz Nad Czasem, Zarazem

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Cudny mój chłopcze, władasz nad Czasem, zarazem Nad kruchym szkłem klepsydry i kosy żelazem, Bo malejąc, ku pełni szedłeś, rosłeś dalej,

Sonet 127: Blasku Nikt Dawniej Nie Przyznał Czarności

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Blasku nikt dawniej nie przyznał czarności, Lub choć nadoby nie darzył jej sławą; Lecz czarność teraz dziedzicem piękności,

Sonet 127: Dawniej Nie Było Białem, Co Jest Czarnem

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Dawniej nie było białem, co jest czarnem, Przynajmniej piękna nie miało nazwiska, Dziś ono piękno dziedzictwem bezkarnem,

Sonet 127: Na Czarną Barwę Dawne Nie Patrzyły Czasy

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Na czarną barwę dawne nie patrzyły czasy Lub, gdy patrzyły, krasy skąpiły jej miana, Lecz dzisiaj czarna barwa dziedziczy tron krasy,

Sonet 128: Niech Mi Nie Mówią, Aby Związek Duszy Z Duszą

William Shakespeare
shakespeare
Konstanty Piotrowski
piotrowski
Niech mi nie mówią, aby związek duszy z duszą, Można zerwać. Niegodne miłości imienia Uczucie, co z wzruszeniem świata się porusza

Sonet 128: Muzyko Moja, Kiedy Grywasz Dźwięcznie

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Muzyko moja, kiedy grywasz dźwięcznie Na drzewie słodkim, które pod palcami Odbrzmiewa drganiem, kiedy mącisz wdzięcznie

Sonet 128: Ilekroć, Dźwięku Mój, Dobywasz Dźwięki

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Ilekroć, dźwięku mój, dobywasz dźwięki Z szczęsnego drzewa, lubemi palcami Poruszająca druty strun w przemiękki

Sonet 128: Gdy Ty, Coś Mi Jest Sama, Jak Melodie Słodkie

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Gdy ty, coś mi jest sama, jak melodie słodkie, W szczęśliwym drewnie budzisz melodyjne drgania, Gdy strunom rozkazują twe paluszki wiotkie,

Sonet 129: Haniebnie Niszczy I Moc Ducha Trwoni

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Haniebnie niszczy i moc ducha trwoni Czyn pożądliwy; już krwawa, mordercza Jest chuć przed czynem; cześć i wiarę roni,

Sonet 129: Duch Się Zużywa Na Wstydu Ogromy

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Duch się zużywa na wstydu ogromy, Spełniwszy chuć swą; chuć zaś, nim dokona Swojego czynu, pełna jest oskomy

Sonet 129: Jest Ci Sromoty Pełnym Marnowaniem Ducha

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Jest ci sromoty pełnym marnowaniem ducha Żądza zmysłowa w czynie; nim ją czyn uciszy, Ohyda, wiarołomstwo i zdrada z niej bucha,

Sonet 130: Słońcu Jej Oka Nie Przyrównam Wcale

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Słońcu jej oka nie przyrównam wcale, Od warg czerwieńsze korali czerwienie; Piersi jej śniade, jeśli śniegi białe,

Sonet 130: Nie Są Jak Słońce Oczy Mojej Damy

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Nie są jak słońce oczy mojej damy, Od ust jej żywsza jest czerwień korali; Jest li śnieg biały, piersi jej dwie plamy,

Sonet 130: Z Oczu Mojej Kochanki Blask Słońca Nie Strzeli

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Z oczu mojej kochanki blask słońca nie strzeli; Usta nie są czerwieńsze nad czerwień korali; Pierś jej smagłą się musi zdać przy śniegu bieli;

Sonet 131: Tyranem Jesteś, Choć Nie Jesteś Gładką

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Tyranem jesteś, choć nie jesteś gładką; Jak piękność pyszna, bywasz nieraz sroga, Bo wiesz, że miłość szalona i błoga,

Sonet 131: Despotką Jesteś, Jak Wszystkie Despotki

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Despotką jesteś, jak wszystkie despotki, Które srogości uczy ich uroda, Wiesz bowiem o tem, skarbie mój przesłodki,

Sonet 131: Taka, Jak Jesteś, Równym Dyszysz Okrucieństwem

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Taka, jak jesteś, równym dyszysz okrucieństwem, Jak te, które ich piękność okrucieństw uczyła; Wiesz, że me serce, jęte miłosnym szaleństwem

Sonet 132: Lubię Twe Oczy, A One Nadobne

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Lubię Twe oczy, a one nadobne, Wiedząc, że wzgardą dręczy mnie Twe serce, Czarność oblekły i wdzięcznie żałobne,

Sonet 132: Kocham Twe Oczy, Bo W Nich Żal Się Mieści

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Kocham twe oczy, bo w nich żal się mieści, Że tak me serce dręczysz swą pogardą. Czarna ich barwa to znak jest boleści,

Sonet 132: Ja Za Litość Nade Mną Kocham Twe Źrenice

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Ja za litość nade mną kocham twe źrenice; Kiedy twe serce wzgardą mnie zabija, one, Odziane w piękny kolor, piękne żałobnice,

Sonet 133: Poskrom Twe Serce: Przez Nie Moje Jęczy

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Poskrom Twe serce: przez nie moje jęczy. Własna i druha strasznie rana boli. Czyż srogość Twoja nie dosyć mnie męczy,

Sonet 133: O, Gore Sercu, Co W Ból Tak Ponury

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
O, gore sercu, co w ból tak ponury Topi me serce! Rani dłoń twa dzika I mego druha! pocóż te tortury?

Sonet 133: Klnę Temu Sercu, Które Udręcza Me Serce

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Klnę temu sercu, które udręcza me serce Za cios, mnie i druhowi zarazem zadany; Czy nie dość, bym ja jeden cierpiał w poniewierce,

Sonet 134: Że On Jest Twoim, Już Teraz Wyznałem

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Że on jest Twoim, już teraz wyznałem, A też zastawem dzierżysz moją duszę. Sam się zaprzedam, byś oddała całem

Sonet 134: Tak Więc, Że On Jest Twym, Rzekłem Ci O Tem

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Tak więc, że on jest twym, rzekłem ci o tem. Zaś ja zastawem jestem woli twojej; Zastaw ten stracę rad, tylko z powrotem

Sonet 134: Wyznałem: On Jest W Twoim, Ja Również Swą Biedną

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Wyznałem: On jest w twoim, ja również swą biedną Istotę dałem w zastaw woli twej i muszę Już zostać twą własnością, lecz proszę o jedno:

Sonet 135: Jedna Li Pragnie, Ty Masz Swoją Wolę

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Jedna li pragnie, ty masz swoją wolę I swego Willa masz, co cię mozoli I niepotrzebne zadaje ci bole,

Sonet 136: Łaje Cię Dusza, Żem Tak Blisko Przy Niej

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Łaje cię dusza, żem tak blisko przy niej, Przysięgnij ślepej, żem woli twej Willi, A wola prawnie dom swój z duszy czyni,

Sonet 137: Cóż Uczyniłaś, Ślepa I Szalona

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Cóż uczyniłaś, ślepa i szalona Miłości? Oczy choć patrzą, nie widzą. Wiedzą, czym piękność i wiedzą, gdzie ona,

Sonet 137: Przecz Zwodzisz Oczy Me, Ślepa Miłości

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Przecz zwodzisz oczy me, ślepa miłości, Oczy, co widzą, a nie widzą przecie? Co znają piękność i wiedzą, gdzie gości,

Sonet 137: Cóż To Zrobiłeś, Ślepy Głupcze Kupidynie

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Cóż to zrobiłeś, ślepy głupcze Kupidynie, Z mymi oczyma? Ślepe są, chociaż otwarte, Wiedzą dobrze, gdzie piękność mieszka i czym słynie,

Sonet 138: Gdy, Że Jest Prawą, Miła Się Zaklina

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Gdy, że jest prawą, miła się zaklina, Chętnie jej wierzę, chociaż kłamie czelnie. Niech myśli sobie, że jestem chłopczyna,

Sonet 138: Zaręcza Miłość Ma, Że Pełna Prawdy

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Zaręcza miłość ma, że pełna prawdy, To ja jej wierzę, chociaż wiem, że kłamie. Niech sobie myśli, żem dzieckiem jest zawdy,

Sonet 138: Że Samą Prawdą Żyje, Przysięga Kochanka

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Że samą prawdą żyje, przysięga kochanka; Wiem, że kłamie, a przecie dać jej wiarę wolę; Za naiwnego niech mnie uważa młodzianka,

Sonet 139: Mnie Nie Przyzywaj, By Krzywdę Tłomaczyć

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Mnie nie przyzywaj, by krzywdę tłomaczyć, Którą Twa srogość serce mi przewierca. Racz Twym językiem, nie wzrokiem mnie trapić,

Sonet 139: Nie Chciej, Bym Krzywdę Rozumiał Niemiłą

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Nie chciej, bym krzywdę rozumiał niemiłą, Co, dzięki tobie, tak mnie strasznie tłoczy! O, nie podstępem zabijaj, lecz siłą,

Sonet 139: Nie Wymagaj Ode Mnie, Bym Sam Był Rzecznikiem

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Nie wymagaj ode mnie, bym sam był rzecznikiem Tych krzywd, które od ciebie me serce znosiło, I nie rań mnie oczyma, lecz tylko językiem,

Sonet 140: Bądź Tak Roztropną, Jak Jesteś Okrutną!

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Bądź tak roztropną, jak jesteś okrutną! I wzgardą nie draźń niemej cierpliwości. Ból da mnie słowa, może skargą rzutną

Sonet 140: Bądźże Rozumną Tak, Jak Jesteś Srogą

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Bądźże rozumną tak, jak jesteś srogą, I nie wyzywaj niemego języka Mej cierpliwości, gdyż me słowa mogą

Sonet 140: Bądź Tak Mądra, Jak Sroga; Nie Drażnij Uciskiem

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Bądź tak mądra, jak sroga; nie drażnij uciskiem Cierpliwości, co dotąd przemówić mi wzbrania; Bo smutek da mi słowa i słów strzeli błyskiem

Sonet 141: Oczyma Kochać Nie Mogę Cię Bardzo

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Oczyma kochać nie mogę Cię bardzo, Bo błędów tysiąc widzą w Tobie snadnie; Lecz serce kocha to, czym oczy gardzą,

Sonet 141: Wiera, Ja Ciebie Nie Miłuję Okiem

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Wiera, ja ciebie nie miłuję okiem, Gdyż ono widzi w tobie win tysiące; Jemu naprzekór, w szaleństwie głębokiem,

Sonet 141: Zaiste, To Nie Wzrok Mój Kocha Cię Tak Bardzo

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Zaiste, to nie wzrok mój kocha cię tak bardzo, Wzrok bowiem w tobie błędów znajduje tysiące, Ale na przekór oczom mym, co tobą gardzą,

Sonet 142: Miłość Ma Grzechem; Nienawiść Twej Cnoty

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Miłość ma grzechem; nienawiść Twej cnoty Jest grzechu mego nienawiścią jedno. Do Twej przyrównaj dolę moją biedną:

Sonet 142: Miłość Ma Grzechem, Twym Dobrym Przymiotem

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Miłość ma grzechem, twym dobrym przymiotem Nienawiść grzechu, co z miłości płynie; Zważ jedno z drugiem, a dowiesz się o tem,

Sonet 142: Jam Jest Grzeszny, A Twoja Cnota Nienawidzi

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Jam jest grzeszny, a twoja cnota nienawidzi Grzechu, który ma miłość urodziła zdrożna; Lecz zestaw ze mną siebie, niech cię to zawstydzi,

Sonet 143: Patrz, Tak Jak Skrzętna Pobiegnie Gaździna

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Patrz, tak jak skrzętna pobiegnie gaździna, Gdy jej z podwórka uciecze gadzina, Dziecię położy i w pościgu żywym,

Sonet 143: Jako Ta Skrzętna Gospodyni, Która

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Jako ta skrzętna gospodyni, która, Widząc, jak jedno z drobiu precz ucieka, Rzuca się w pogoń, ażeby za pióra

Sonet 143: Popatrz! Oto Uciekła Kurka Gospodyni

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Popatrz! Oto uciekła kurka gospodyni I ten wypadek skrzętną zaprzątnął niewiastę, Sadza na ziemi dziecko i wysiłki czyni,

Sonet 144: Dwie Mam Miłości, Rozpaczy I Siły

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Dwie mam miłości, rozpaczy i siły, Co jak dwa duchy kierują mym losem; Aniołem dobrym jest mąż prawy, miły,

Sonet 144: Rozpacz Z Pociechą, To Me Dwie Miłości

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Rozpacz z pociechą, to me dwie miłości, Niby dwa duchy, mam w nich swoje wodze: Lepszy to anioł, w którym piękno gości,

Sonet 144: Dwie Miłości Są Moim Złym I Dobrym Losem

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Dwie miłości są moim złym i dobrym losem, Jak dwa anioły, wabią mnie w prawo i w lewo; Lepszy anioł mężczyzną jest ze złotym włosem,

Sonet 145: Z Warg Miłości Dzieła Ręki

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Z warg Miłości dzieła ręki: »Nienawidzę«, padło słowo; Mnie, com dla niej cierpiał męki!

Sonet 145: Wargi, Miłosnej Dzieło Ręki

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Wargi, miłosnej dzieło ręki, Tchną nienawiścią ku mnie właśnie, Com tak z tęsknoty ginął męki.

Sonet 145: Z Jej Warg, Lepionych Przez Amora

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Z jej warg, lepionych przez Amora, Padł wyraz „Nienawidzę” – wtedy, Gdy dusza ma z miłości chora!

Sonet 146: Duszo Mdła, Środku Ziemi Mojej Grzesznej!

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Duszo mdła, środku ziemi mojej grzesznej! Depcą Cię, groźne siły buntownicze, Trawią Cię wnętrzne troski i gorycze,

Sonet 146: Duszo! Ośrodku Mej Grzesznej Powłoki

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Duszo! Ośrodku mej grzesznej powłoki, Gliny, kuszonej przez szał rozhukany, Masz li wciąż znosić wewnątrz ból głęboki,

Sonet 146: Duszo Moja, Ośrodku Grzesznej Ziemskiej Gliny

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Duszo moja, ośrodku grzesznej ziemskiej gliny, Oblężona przez hufce buntowników krwawych, Głodem morzysz się sama; z jakiej to przyczyny?

Sonet 147: Z Gorączką Miłość Mą Porównać Można

William Shakespeare
shakespeare
Karol Pieńkowski
pienkowski
Z gorączką miłość mą porównać można, Tego wciąż pragnie, co jej tylko szkodzi, Szuka niedoli ślepa, nieostrożna,

Sonet 147: Miłość Jest Moja Tą Gorączką Prawą

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Miłość jest moja tą gorączką prawą, Łaknącą tego, czym żyje choroba; I taką jedno wciąż syci się strawą,

Sonet 147: Me Miłowanie Jest Jak Człowiek W Febrze

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Me miłowanie jest jak człowiek w febrze: Po zwiększające chorobę wytwory Sięga dłoń jego, o strawę on żebrze,

Sonet 147: Ta Miłosna Gorączka, W Którą Ja Popadłem

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Ta miłosna gorączka, w którą ja popadłem, Tęskni za wszystkim, co ją przywodzi do szczytu; Kapryśne podniebienie gardzi zdrowym jadłem,

Sonet 148: Gorze Mnie! Miłość Wprawiła W Mą Czaszkę

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Gorze mnie! Miłość wprawiła w mą czaszkę, Oczy, co z wzroku prawdziwego szydzą; Albo też poniósł rozum mój porażkę,

Sonet 148: Ach! Jakież Miłość Wsadziła Mi Oczy

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Ach! Jakież miłość wsadziła mi oczy, Iż, według prawdy nie widzą już rzeczy? A jeśli widzą, jak się um mój toczy,

Sonet 148: I Jakież To Mi Oczy Dał Bożek Miłości

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
I jakież to mi oczy dał bożek miłości, Gdy prawdy nie umieją wykryć ich spojrzenia? A jeżeli umieją, gdzież mój rozum gości,

Sonet 149: Rzeczesz, Że Ciebie, Sroga, Nie Miłuję

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Rzeczesz, że Ciebie, sroga, nie miłuję, Kiedy dla Ciebie sam z sobą wojuję? O Tobie myślę, gdy zapomnę świata,

Sonet 149: Mówią, O Sroga, Że Cię Nie Miłuję

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Mówią, o sroga, że cię nie miłuję, Choć przeciw sobie twoją stronę biorę? Że dręcząc siebie, jak tyrańscy zbóje,

Sonet 149: Nie Kocham Cię, Okrutna? Możesz To Zarzucić

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Nie kocham cię, okrutna? Możesz to zarzucić, Kiedy twoim stronnikiem jestem w naszym sporze, Kiedy myśl ma od ciebie do dom nie chce wrócić,

Sonet 150: Jakież Ci Moce Dały Moc Potężną

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Jakież Ci moce dały moc potężną, Twym niedostatkiem władać sercem mojem? Przecz Tobie gwoli oczy w kłamstwie grzęzną?

Sonet 150: Cóż To Za Siła Sił Łączy Się Z Tobą

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Cóż to za siła sił łączy się z tobą, Że, mimo braków, tak władniesz nade mną, Iż słońca niechcę nazwać dnia ozdobą,

Sonet 150: Cóż Za Potęga Dała Ci Taką Potęgę

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Cóż za potęga dała ci taką potęgę, Że, bezsilna, me serce zdobyłaś na własność, Że dobry wzrok zwę kłamcą i składam przysięgę,

Sonet 151: Miłość Zbyt Młodą, Aby Znać Sumienie

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Miłość zbyt młodą, aby znać sumienie; A jednak miłość sumienie zrodziła. Oszuście wdzięczny, nie wódź w pokuszenie,

Sonet 151: By Znać Sumienie, Miłość Zbyt Jest Młoda

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
By znać sumienie, miłość zbyt jest młoda, Chociaż — któż nie wie? — miłość je zrodziła; Że grzech nasz wspólny, świat to sobie poda,

Sonet 151: Miłość Za Młoda, By Mieć Pełnię Świadomości

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Miłość za młoda, by mieć pełnię świadomości; Któż nie wie, że świadomość jest miłości darem? Miła szalbierko, moich nie wytykaj złości,

Sonet 152: Krzywoprzysięstwo Miłość Moja Iści

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Krzywoprzysięstwo miłość moja iści. Ty, mnie miłując, dwie łamiesz przysięgi: Twoje małżeńskie czynem łamiesz sprzęgi,

Sonet 152: Zdradziłem Ciebie, Kochając, Ty Zasię

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Zdradziłem ciebie, kochając, ty zasię Dwukrotnieś śluby zdradziła miłosne, Łoże i związek, w świeżym wszczęty czasie,

Sonet 152: Tak, Łamię Wiarę, Miłość Przysięgając Tobie

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Tak, łamię wiarę, miłość przysięgając tobie, Lecz twa wiara już dwakroć nie przetrwała próby; Złamałaś swój małżeński ślub, teraz na grobie

Sonet 153: Przy Żarze Swoim Zasnął Kupid Młody

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Przy żarze swoim zasnął Kupid młody; Co wnet skłoniło Dyany służebnicę, Miłość niecący ogień cisnąć w wody,

Sonet 153: Kupido Zasnął Z Pochodnią Przy Sobie

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Kupido zasnął z pochodnią przy sobie, I wtem nadbiegnie jedna z dziew Diany, Porwie mu żagiew i co tchu w tej dobie

Sonet 153: Kupido Swą Pochodnię Odłożył, Snem Zdjęty

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Kupido swą pochodnię odłożył, snem zdjęty; Wnet, tę chwilę Diany dziewica wyzyska I żar, niecący miłość, zanurzy w odmęty

Sonet 154: Raz Zasnął Smacznie Mały Bóg Miłości

William Shakespeare
shakespeare
Maria Sułkowska
sulkowska
Raz zasnął smacznie mały bóg Miłości, Złożył żar serca palący pożarem; A nimfy, które ślubują czystości

Sonet 154: Pewnego Razu Zasnął Bożek Mały

William Shakespeare
shakespeare
Jan Kasprowicz
kasprowicz
Pewnego razu zasnął bożek mały Z swoją płomienną pochodnią u boku: Nadbiegły nimfy, które ślubowały

Sonet 154: Snem Zmorzony Raz Leżał Miłości Bóg Mały

William Shakespeare
shakespeare
Władysław Tarnawski
tarnawski
Snem zmorzony raz leżał miłości bóg mały, Przy nim pochodnia, w sercach wzniecająca płomień; Nadeszły nimfy, które czystość ślubowały