Kiedy chcesz mnie znienawidź; niech to na mnie runie, Jeśli ma, teraz, kiedy burza nad mym domem; Nie wahaj się i podaj rękę złej Fortunie, Nie bądź uderzającym już po tuczy gromem; Gdy me serce pokona smutek, za pobitem Wojskiem wroga nie przychodź, jak odwód zwycięski, I po burzliwej nocy nie bądź dżdżystym świtem; Nie powiększaj mych cierpień przez odwłokę klęski; Nie odchodź na ostatku; gdy się już wysili Cały tłum mniejszych udręk, nie zadawaj ciosu; Atakuj wstępnym bojem, bym już w pierwszej chwili Zakosztował całego okrucieństwa losu; Niech przez to, co mi dzisiaj boleścią się zdaje, W porównaniu z tą stratą serce się nie kraje.