Czy wdowie jednej chcesz szczędzić żałości, Iż trawisz siebie w życia samotności? Jeśli odejdziesz bez potomstwa chwały, Samotną żoną świat zostanie cały. Świat będzie wdową i wypłacze żale, Żeś kształtu Twego nie zostawił w świecie, Gdy zwykła wdowa wspomnieć może stale Małżonka postać, gdy spojrzy w swe dziecię. Kiedy rozrzutnik trwoni swoje mienie, Skarb zmienia pana, lecz świat jeszcze cieszy, Lecz szkodą wieczną piękności niszczenie I marnotrawca zgubą piękna grzeszy. Bliźnich swych kochać może jedno zwodnie, Kto sam na sobie takie spełnia zbrodnie.