lovrary

Sonet 42: Żeś Ty Ją Posiadł, To Nie Gorycz Cała

Żeś Ty ją posiadł, to nie gorycz cała; Choć rzeknąć mogę, żem ją kochał tkliwie, Najsroższym bólem, że Ciebie zabrała, Stratą w miłości, co dotyka żywiej. Miłośni zdrajcy, miłość Was tłomaczy: Wszak Ty ją kochasz za to, że mnie miła, Iż wszystko moje w miłosnej ma pieczy, Więc z druhem moim miłość mą zdradziła. Gdy Ciebie tracę, zguba zyskiem lubej, A gdy ją tracę, druh cieszy się stratą. Oboje tracę, siebie znajdą zguby. Miłość ich krzyża darzy mnie zapłatą. Słodkim pochlebstwem smutnej sprawy sedno: Ona mnie kocha: druh i ja to jedno.