Kto z nas powiedział więcej? A komuż się uda Większa pochwała od tej, że jesteś sam sobą? Wszak w tobie takie skarby mieszkają i cuda, Że dla swych równych jesteś wzorem i ozdobą. Nie wzniosą się na szczyty poeci-hołysze, Z których żaden tematu niczym nie upiększy, Ale kto tylko powie, że o tobie pisze, Ten już swemu wierszowi nadał czar największy; Niech przeleje na papier, co w tobie wyczyta, Byle tylko twych wdzięków nie przyćmił niezdarnie, Niezawodnie powszechny poklask go powita, A styl jego obfitą dań hołdu zagarnie. Lubisz pochwały, ale nad chwalcami ciąży Przekleństwo twej urody, bo kto jej nadąży?