Ślubne z mą Muzą nie łączą cię sprzęgi, Przeto spoglądać możesz bez niesnaski Na przypisania, któremi swe księgi Zdobią pisarze, wpatrzeni w twe blaski. Jednako piękne umysł masz i postać, Wiesz, że twa wartość ponad me pochwały Przeto rad szukasz rymów, co chcą sprostać Świeższym kierunkom, jakie dni te dały. Owszem, mój luby; lecz chociaż cię bierze Słów dobieranych napuszystość, przecie Szczerą twą piękność wielbi więcej szczerze Twój szczeromówny przyjaciel. Na świecie Bladym li twarzom trzeba różowania Grubemi farby, twoja tego wzbrania.