Niech mi nie mówią, aby związek duszy z duszą, Można zerwać. Niegodne miłości imienia Uczucie, co z wzruszeniem świata się porusza Z szalonemi się jego odmianami zmienia. Nie, miłość jest jak owa niebotyczna skała, Co stoi srogim burzom niezgjęta i mężna Jestto świécąca biédnéj łódce gwiazda stała; Wartość jéj znana, chociaż sama niedosiężna Miłość nie jest grą czasu, choć skarłatne lice I koralowe usta pod jego są kosą. Miłości ni godziny, ni dni, nie uniosą; Czeka aż się wieczności spełnią tajemnice. Gdy kłamię i me zdanie ma przejść jak mgła z rosą, Żaden człek się nie kochał; darmo ten rym klecę.