Zwierciadło ci przedstawi wdzięków twych więdnięcie, Zegar, jak w dal ucieka chwil twych barwna wstęga; Na białych kartach duszy wyciśniesz pieczęcie By ci księgą mądrości mogła być ta księga. Ze zmarszczek, które wiernie zwierciadło pokaże, Głos nagrobnych napisów do ciebie zagada, Z tykania, które będziesz słyszał w tym zegarze Koci krok czasu, co się ku wieczności skrada; Czego zaś nie pomieści pamięć twa, niech zleci Czujnej opiece białych kart ku ich ozdobie, Niech one wychowują mózgu twego dzieci, W przyszłości coś nowego wyczytasz o sobie; Ilekroć na tę księgę zwrócisz kiedyś oczy, Niech własne twe bogactwo przed tobą roztoczy.