Sonet 91: Ten Dumny Z Rodu, Ten Z Kiesy Bogatej
Ten dumny z rodu, ten z kiesy bogatej,
Ten z swych zdolno艣ci, ten zn贸w z krzepkiej d艂oni,
Ten z nowomodnej, cho膰 niezgrabnej szaty,
Ten ze soko艂a i charta, ten z koni,
Ka偶dy swe w艂asne ma umi艂owania,
W kt贸rych znajduje rozkosz nad rozkosze!
Mnie te szczeg贸艂y kocha膰 jedno wzbrania:
W wszystko, co dobre, rzecz najlepsz膮 wnosz臋:
Twa mi艂o艣膰 lepsza od rodu, bogatsza
Od wszystkich skarb贸w, od sukien pyszniejsza,
Milsza, ni偶 sok贸艂 i ko艅! W niej najrzadsza
Duma jest dla mnie, kt贸rej nic nie zmniejsza.
Jeno, 偶e mo偶esz wzi膮膰 mi to copr臋dzej,
To mnie pogr膮偶a dzi艣 w najgorszej n臋dzy.