lovrary

Sonet 41: Te Małe Grzeszki, Które Twa Swoboda

Te małe grzeszki, które twa swoboda Spełnia, gdy jestem od ciebie zdaleka — — Godzi się z nimi twoja piękność młoda, Pokuta bowiem wszędzie na cię czeka. Zdobyć cię można, wszakże jesteś miękki; Walczą o ciebie, gdyż piękną masz postać Gdzież syn niewieści, co niewiasty wdzięki Odepchnąć zdolen, gdy ta chce go dostać? Ach! lecz unikać mógłbyś mego domu, A karcić piękność swą i żądzę młodą, Którą porwany, łamiesz, nie bez sromu, Podwójną wierność: jej, bowiem ją wiodą Czary twe k'tobie, i twoją, bo na mnie Patrzy twa piękność fałszywie i kłamnie.