Marmur i książąt poświęcone sławie Pomniki złote, wiersza nie przeżyją; Lecz świecić będziesz, w mych rymów oprawie, Jaśniej niż kamień, gdy go czasy zryją. Bo straszne wojny obalą posągi, Murarza dzieła wykopią z posady, Lecz Marsa miecze, lub wojny pożogi, Pamiątek Twoich nie sprawią zagłady. Z drogi Twej zemkną wrogów zapomnienia, Mimo śmierć przejdziesz; i Twa chwała zdole Podziwem krzepić przyszłe pokolenia, Aż świat zaginie w przemian losu kole. Aż żyw powstaniesz w dzień Sądu z martwoty, W wierszu żyć będziesz, hołd zbierając cnoty.