Z warg Miłości dzieła ręki: »Nienawidzę«, padło słowo; Mnie, com dla niej cierpiał męki! Dolę widząc mą czyścową, Wnet w jej serce litość spływa, Język łaje, którym, łacno, Wyrocznia mówi szczęśliwa; Witać uczy mową zacną: »Nienawidzę«, poczym rzekła Wyraz, który dniem po nocy; Przed dniem pierzcha noc-wróg w piekła, Dnia nie zdzierży jasnej mocy. Kiedy rzekłaś: »Lecz nie Ciebie«, Pogrążyła mnie w cnym niebie.