Gdzie jesteś, Muzo, że już czas tak długi Przemilczasz o tem, w czem twa moc się chowa? Chcesz li swój ogień oddać na usługi Lichych przedmiotów, przyćmić się gotowa? Wróć się, o Muzo, wróć i jak najwcześniej Daj okup za to, coś tak roztrwoniła! Zaśpiewaj uszom, chętnym twojej pieśni, Od których idzie sztuka twa i siła. W lica lubego spojrzyj, niebios córo, Czy ich nie zmarszczył wrogi czas, a jeśli Znać jego ślady, skarć go, niech twe pióro Zabójczą wzgardę Czasowi nakreśli. Sławy lubego niezmarłe odgłosy Niechaj przeżyją dalsze jego kosy.