Haniebnie niszczy i moc ducha trwoni Czyn pożądliwy; już krwawa, mordercza Jest chuć przed czynem; cześć i wiarę roni, Nieokiełzana, dzika, przeniewiercza. Choć rozkosz daje, wnet wzgardą zawstydzi; Przynęta ciągnie, kto posiadł jej czary, Wnet, jak połkniętą jagodą się brzydzi; Bo szałem trują żądzy zdradne dary: Szałem pogoni i szałem u mety; Bo żądza szałem przedtym, w chwili, potym; Rozkosz obieca, żałość da, niestety, Pierw złudą szczęścia, później jest snem złotym Świat to wie dobrze, lecz ludzie nie wiedzą, Jak raj ominąć, który piekła miedzą.