Stały jest związek między mém sercem i okiem. Jedno służy drugiemu ku wspólnéj potrzebie; Bądź serce udręczone westchnieniem głębokiém, Bądź oko łaknie widziéc twój obraz lub ciebie. Karmiąc się oko moje obrazem piękności, Na gody prosi serce jako przyjaciela, I następnie u serca oko moje gości, I miłosną o tobie myślą się podziela. Tak świecić nie przestajesz wyryta głęboko, Twoim w sercu obrazem lub myśli mojemi, Te myśli zawsze z tobą i ja lecę z niémi, Gdy cię sledzą, gdyś skryta przestrzeni powłoką, A gdy usną, twój obraz wdziękami cudnemi, Budzi serce, by karmić i serce i oko.