Gdy dzień Twój zblednie, rosnąć będziesz w świcie, W dziecięciu Twoim, poranku nie rzucisz. Jeśli krwi młodej młodo dawasz życie, To lat dojrzałość w młodość znów obrócisz, W tym mądrość leży, piękność i mnożenie Lub szał Ci grozi lub wieku skażenie. Gdyby Twój upór uporem był świata, Ludzkość niedługie czekałyby lata. Ci którym wdzięków i zalet nie dano, Niech bezpotomni umierają skrycie. Bogate dała natura Ci wiano, Hojnych jej darów strzeż pieczołowicie. Pieczęcią Ciebie natura nazywa: Masz odbić siebie, póki pieczęć żywa.