Oko me z sercem toczy bój zacięty, Jak swym zdobycznym dzielić się widokiem: Sercu mojemu oko czyni wstręty, Serce pierwszeństwo swe głosi przed okiem. Serce dowodzi, że do jego głębi Wzrok nie dociera, więc w niem kształt twój spocznie, A zaś przeciwne twierdzenie je gnębi, Że on twój obraz ogarnął naocznie. Pragnąc rozstrzygnąć spór, na sędzie biorę Myśli, lenniki serca: te najszczerzej Jasnemu oku i sercu w tę porę, Rzekną wiernemu, co im się należy. — I tak: twa postać oku, sercu zasię Miłość twojego serca dostać ma się.