Jedna li pragnie, ty masz swoją wolę I swego Willa masz, co cię mozoli I niepotrzebne zadaje ci bole, Chcący być celem twej rozkosznej woli. Zali w swej woli, rozległej ogromnie, Nie zechcesz zamknąć i mojej? Azali Wolisz, już całkiem niedbająca o mnie, By się twą wolą inni radowali? Morze, choć całe wodą, wchłania deszcze I nieustanne przyjmuje dopływy, I ty, bogata w wolę, do swej jeszcze Dodaj i mojej woli płomień żywy. Niech życie innym wola twa umila, Lecz przedsię wolą darz i twego Willa.