Jan Kasprowicz ● Lovrary

Jan Kasprowicz

Tłumaczenia

Sonet 1: Nadobne Byty Niech Się Krzewią Dalej

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Nadobne byty niech się krzewią dalej, Iżby nie zmarła nam róża urody I by ich pamięć, gdy je czas powali,

Sonet 2: Gdy Zim Czterdzieści Oblegnie Twe Czoło

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Gdy zim czterdzieści oblegnie twe czoło I w łan twych wdzięków worze się głęboko, Miast szat młodości, lśniących tak wesoło,

Sonet 3: Spojrzyj W Zwierciadło I Powiedz Swej Twarzy

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Spojrzyj w zwierciadło i powiedz swej twarzy, Niech według niej się twarz urobi świeża; Świat ty oszukasz, gdy się to nie zdarzy

Sonet 4: Bezpłodny Wdzięku, Czemu Tak Zawzięcie

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Bezpłodny wdzięku, czemu tak zawzięcie Odziedziczony czar li tobie służy? Wszakże natura, hojna nad pojęcie,

Sonet 5: Chwile, W Łagodnej Utworzywszy Drodze

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Chwile, w łagodnej utworzywszy drodze Plękność, z pod każdej powieki świecącą, Grają tyranów rolę, skoro srodze

Sonet 6: Zanim Się Staniesz Wyskokiem, Niech Dłonie

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Zanim się staniesz wyskokiem, niech dłonie Zimy nie zniszczą twego lata w tobie! Stwórz cudną flaszę, skarbiec znajdź, co wchłonie

Sonet 7: Kiedy Na Wschodzie Wspaniała Ukaże

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Kiedy na wschodzie wspaniała ukaże Światłość płomienną swą głowę, ku górze, Ku świeżej zjawie, jak się wznoszą twarze,

Sonet 8: Sam Tyś Muzyką, Smuciż Cię Muzyka?

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Sam tyś muzyką, smuciż cię muzyka? Radość z radością nie prowadźi wojny! Lubisz to tylko, co cierpko dotyka,

Sonet 9: Strach, By Nie Szczezły W Ślozach Wdowie Lica

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Strach, by nie szczezły w ślozach wdowie lica, Każe ci marnieć w tym samotnym bycie? Ach! jeśli pójdziesz precz stąd bez dziedzica,

Sonet 10: Nie Masz Dla Innych Serca Ani Trocha

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Nie masz dla innych serca ani trocha, Gdy się o siebie troszczysz tak ubogo! Hańba! niejeden wielce ciebie kocha,

Sonet 11: Z Równą Szybkością Będziesz Wiądł I Dalej

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Z równą szybkością będziesz wiądł i dalej Rósł w latorośli, co z ciebie wyrośnie; W młodych się żyłach krew twoja rozpali,

Sonet 12: Patrząc Na Zegar, Który Czas Odmierza

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Patrząc na zegar, który czas odmierza, I widząc słońce, jak chowa się w mroki, Jak krasa fiołka więdnie, przedtem świeża,

Sonet 13: Żećbyś Był Swoją Własnością! Atoli

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Żećbyś był swoją własnością! Atoli Jesteś nią tylko, pókić życia stanie; Na ten się koniec gotuj poniewoli

Sonet 14: O, Nie Do Gwiazd Ja Po Nauki Chodzę

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

O, nie do gwiazd ja po nauki chodzę, A przecież jestem astronomem, zda się, Ale nie poto, aby wieścić srodze

Sonet 15: Jeśli Pomyślę, Jak To Doskonałość

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Jeśli pomyślę, jak to doskonałość Trwa tylko krótko we wszystkiem, co żywie, I że li złudą jest świata wspaniałość,

Sonet 16: Lecz Czemu Twardych Nie Szukasz Oręży

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Lecz czemu twardych nie szukasz oręży, Aby im uległ Czas, twój tyran srogi? Nie masz-li środka, który go zwycięży,

Sonet 17: Któż Moim Wierszom Uwierzy W Przyszłości

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Któż moim wierszom uwierzy w przyszłości, Twe najprzedniejsze mieszczącym zalety? Wiersz ten jest grobem, w którym wdzięk twój gości,

Sonet 18: Mam Ja Cię Równać Z Dniem Lata? Twe Wdzięki

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Mam ja cię równać z dniem lata? Twe wdzięki Wszak nadobniejsze, postać twa mniej zmienna! Wichr oto niszczy świeże maja pęki,

Sonet 19: Stępiaj Pazury Lwa, Żarłoczny Czasie

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Stępiaj pazury lwa, żarłoczny Czasie, Niech ziemia płód swój poźre jak najkrwawiej; Łam groźne zęby tygrysa, a zasię

Sonet 20: Ręka Natury Wygląd Ci Niewieści

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Ręka natury wygląd ci niewieści Nadała licom, o mych uczuć panie, I takież serce, jeno się nie mieści

Sonet 21: Nie Jest Tak Ze Mną, Jak Z Muzą Człowieka

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Nie jest tak ze mną, jak z Muzą człowieka, Co złudę piękna zamknie w swoim rymie, Co po ozdobę do nieb się ucieka

Sonet 22: Żem Stary, Lustro Rzeknąć Mi Nie Może

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Żem stary, lustro rzeknąć mi nie może, Póki młodości dorównujesz swojej, Lecz gdy zobaczę, że Czas skroń twą orze,

Sonet 23: Jak Aktor, Z Sceną Nieobyty Jeszcze

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Jak aktor, z sceną nieobyty jeszcze, Którego z roli jakiś lęk wytrąca, Albo jak człowiek, któremu, gdy dreszcze

Sonet 24: Malarzem Oko Me: Wymalowało

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Malarzem oko me: wymalowało Wdzięk twój na serca mego płycie żywej; Ramami tego obrazu me ciało —

Sonet 25: Ludzi, Na Których Gwiazdy Blask Swój Zlały

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Ludzi, na których gwiazdy blask swój zlały, Niech rozpierają honory i władza, Mnie zaś, gdy los mi odmówił tej chwały,

Sonet 26: Ty, Coś Mnie Z Sobą, Miłości Mej Panie

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Ty, coś mnie z sobą, miłości mej panie, Związał na zawsze jak swego wasala, K'tobie pisemne zwracam to posłanie,

Sonet 27: Do Łoża Śpieszę, Gdy Mnie Trud Unuży —

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Do łoża śpieszę, gdy mnie trud unuży — Dla utrudzonych kości leż to złota. Wówczas ma głowa rwie się do podróży,

Sonet 28: Więc Jakżesz Dla Mnie Może Wrócić Szczęście

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Więc jakżesz dla mnie może wrócić szczęście, Jeślim pozbawion dobrodziejstw spokoju, Gdy nocą dalej grożą mi dnia pięście,

Sonet 29: Gdy, Pastwa Ludzkich Ócz I Wrogich Losów

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Gdy, pastwa ludzkich ócz i wrogich losów, Płaczę nad smutną opuszczeńca dolą, Gdy krzyk daremny szlę pod strop niebiosów,

Sonet 30: Kiedy Tak W Słodkiej Przywołam Zadumie

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Kiedy tak w słodkiej przywołam zadumie Pamięć dni przeszłych, nad niejedną wtedy Drogą mi rzeczą łza ma płynąć umie

Sonet 31: W Twem Wnętrzu Bije Wszystkich Serc Gromada

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

W twem wnętrzu bije wszystkich serc gromada, Które, straciwszy, za martwe już miałem. Miłość tu z wszystką swą rozkoszą włada

Sonet 32: Jeśli Przeżyjesz Dzień, Będący Świadkiem

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Jeśli przeżyjesz dzień, będący świadkiem, Jak moje kości śmierć rozkruszy płocha, I jeśli oczy swe zwrócisz przypadkiem

Sonet 33: Niejednom Rano Widział, Przewspaniale

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Niejednom rano widział, przewspaniale Królewskiem okiem szczyty gór pieszczące, I jak złociło rzek pobladłe fale,

Sonet 34: Czemuś Mi Przyrzekł Piękny Dzień, Żem W Drogę

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Czemuś mi przyrzekł piękny dzień, żem w drogę Wyszedł bez płaszcza, a tu mnie schwyciły Niskie obłoki tak, że już nie moqę

Sonet 35: Żem Skrzywdzon Przez Cię, Nie Martw Się; Wszak Róże

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Żem skrzywdzon przez cię, nie martw się; wszak róże Nie są bez kolców, mąt jest w wód przezroczy. Słońce i księżyc blask swój gubią w chmurze,

Sonet 36: My Dwaj, Wyznaję, Musimy Być Dwoma

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

My dwaj, wyznaję, musimy być dwoma, Choć nasza miłość jedna dla nas obu; Przy mnie zostanie to, co we mnie chroma,

Sonet 37: Jak Stary Ojciec Raduje Swą Duszę

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Jak stary ojciec raduje swą duszę Młodzieńczą siłą i sprawnością syna, Tak ja, kaleka losu, wyznać muszę,

Sonet 38: Czyż Na Temacie Mojej Muzie Zbędzie

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Czyż na temacie mojej Muzie zbędzie, Dopóki w wiersze moje tę przesłodką Treść swą przelewasz, — zbyt wzniosłe orędzie,

Sonet 39: Przystoi-Ż Ciebie Opieśniać, Jeżeli

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Przystoi-ż ciebie opieśniać, jeżeli Ty jesteś lepszą cząstką mojej jaźni? To samochwalstwo czemże mnie obdzieli,

Sonet 40: Bierz Me Miłości Wszystkie, Ma Miłości!

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Bierz me miłości wszystkie, ma miłości! Zyskasz-li więcej nadto, co już miałeś? Żadnej miłości, w której prawda gości —

Sonet 41: Te Małe Grzeszki, Które Twa Swoboda

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Te małe grzeszki, które twa swoboda Spełnia, gdy jestem od ciebie zdaleka — — Godzi się z nimi twoja piękność młoda,

Sonet 42: Że Ona Twoją, To Nie Ból Nad Bole

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Że ona twoją, to nie ból nad bole, Choć, wyznać muszę, kochałem ją z serca; Lecz że ty jesteś jej, to stwarza dolę,

Sonet 43: Najlepiej Widzę Z Zamkniętemi Oczy

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Najlepiej widzę z zamkniętemi oczy: Za dnia się ku nim rzeczy błahe garną, We śnie przed sobą mam twój kształt uroczy

Sonet 44: Jeśliby Myślą Było Ciężkie Ciało

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Jeśliby myślą było ciężkie ciało, Czem mi przestrzenie? Jaćbym nie dbał o nie! Nicby mnie w drodze wstrzymać nie zdołało,

Sonet 45: Dwa Drugie, Ogień I Powietrze, Stoją

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Dwa drugie, ogień i powietrze, stoją Wciąż razem ze mną przy tobie, ażeby Tamten tęsknotą, a to myślą moją

Sonet 46: Oko Me Z Sercem Toczy Bój Zacięty

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Oko me z sercem toczy bój zacięty, Jak swym zdobycznym dzielić się widokiem: Sercu mojemu oko czyni wstręty,

Sonet 47: Serce Me Z Okiem Zawarło Przymierze

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Serce me z okiem zawarło przymierze, Że jedno drugie podeprze: gdy oko Za twem spojrzeniem głód tęsknicy bierze,

Sonet 48: Jakżeż, Wychodząc, Chowałem Do Skrytek

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Jakżeż, wychodząc, chowałem do skrytek Najmniejsze fraszki, by nie sięgły po nie I nie zużyły tego, co użytek

Sonet 49: W Czasie — Jeżeli Czas Ten Przyjdzie Zgoła, —

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

W czasie — jeżeli czas ten przyjdzie zgoła, — Gdy gniewnem okiem spojrzysz na me błędy, Gdy miłość więcej dać już nie wydoła,

Sonet 50: Ta Moja Droga Jak Znojna Ogromnie

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Ta moja droga jak znojna ogromnie Jeśli spoczynek, cel mojej podróży, Nie poprzestaje oto wołać do mnie:

Sonet 51: Tak Uniewinnia Miłość Ma Zwierzęcia

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Tak uniewinnia miłość ma zwierzęcia Mego lenistwo w mej powrotnej drodze. Mamże, rzucając ciebie, bez spoczęcia

Sonet 52: Jestem Jak Bogacz, Co Ma Klucz Do Skrzyni

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Jestem jak bogacz, co ma klucz do skrzyni Z drogiemi skarby: widzieć je, jak miło! Lecz nie co chwila on ich przegląd czyni,

Sonet 53: Z Jakiej-Ś Materji, Że Cieniów Miljony

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Z jakiej-ś materji, że cieniów miljony Rzucasz naokół? Wszelki byt na ziemi Jednym jest tylko cieniem obdarzony,

Sonet 54: O Najpiękniejsza Jest Piękność, Jeżeli

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

O najpiękniejsza jest piękność, jeżeli Wnętrze jej czarem szczerości rozpłonie. Przecudna róża cudniej nas weseli,

Sonet 55: Marmur Ni Złote Książąt Monumenty

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Marmur ni złote książąt monumenty Mojej potężnej nie przeżyją pieśni; Blask twój promienny w jej zwrotkach zaklęty,

Sonet 56: Odświeżaj Moc Swą, Miłości, Ażeby

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Odświeżaj moc swą, miłości, ażeby Nie powiedziano, żeś tępsza od głodu, Co, przesyciwszy dzisiaj swe potrzeby,

Sonet 57: Cóż Mam Innego Czynić Ja, Twój Sługa

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Cóż mam innego czynić ja, twój sługa, Jak oczekiwać twych rozkazów chwili? Toć mnie nie goni żadna służba druga

Sonet 58: Niech Mnie Bóg Broni, On Który, Mnie W Twego

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Niech mnie Bóg broni, On który, mnie w twego Zmienił pachołka, abym mógł być łasy Na dochodzenia, gdzieś jest i dlaczego,

Sonet 59: Jeśli Już Była Kiedyś Rzecz, Dziś Nowa

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Jeśli już była kiedyś rzecz, dziś nowa, Mózg sam się zwodzi pomysły swojemi: Wciąż jeszcze brzemię dźwiga nasza głowa,

Sonet 60: Jak Fale Morskie Do Skalnego Brzegu

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Jak fale morskie do skalnego brzegu, Tak do swych kresów płyną nasze chwile; Niema przystanku w tym mknącym szeregu,

Sonet 61: Przez Cię Twój Obraz Ciężkie Me Powieki

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Przez cię twój obraz ciężkie me powieki Trzyma otwarte w grubej nocy ciemnię? Przez cię mym oczom sen ciągle daleki,

Sonet 62: Grzech Samolubstwa Posiadł Moje Oko

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Grzech samolubstwa posiadł moje oko, Wszystko me ciało i wszystką mą duszę. Niema lekarstwa nań, tak się głęboko

Sonet 63: Kiedyś Z Mym Lubym Będzie, Jak W Tej Porze

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Kiedyś z mym lubym będzie, jak w tej porze Stało się ze mną, gdy go czas zdruzgoce Zbrodniczą ręką, czoło w bruzdy zorze,

Sonet 64: Widząc Jak Ręce Czasu Niweczyły

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Widząc jak ręce Czasu niweczyły Zmarłego świata majestat wspaniały, Jak zamki z ziemią zrównano, jak bryły

Sonet 65: Gdy Spiż, Głaz, Ziemia I Bezmierna Woda

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Gdy spiż, głaz, ziemia i bezmierna woda Darmo do walki ze zniszczeniem rwie się, Jakże ma słabsza od kwiatu uroda

Sonet 66: Znużon Tem Wszystkiem, Pragnę Tylko Śmierci

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Znużon tem wszystkiem, pragnę tylko śmierci: Widzę, jak zasług mieniem kij żebraczy I jak się nicość napuszona wierci,

Sonet 67: Ach! Pocóż Żyć Ma Ze Zepsutych Zgrają

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Ach! Pocóż żyć ma ze zepsutych zgrają, Uświęcać grzechy obecnością swoją? Wszakże występki w nim podporę mają

Sonet 68: On Jest Z Tych Czasów, Gdy Piękność Uparcie

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

On jest z tych czasów, gdy piękność uparcie Żyła i marła, jak dzisiejsze zioła, Nim jeszcze rysy powstały bękarcie.

Sonet 69: Temu, Co W Tobie Widzi Oko Ludzi

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Temu, co w tobie widzi oko ludzi, Nic nie zarzuci zmysł serca człowieczy. Taki głos duszy u wszystkich się budzi

Sonet 70: Że Hańbią Ciebie, Szkodzić Ci Nie Może

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Że hańbią ciebie, szkodzić ci nie może, Boć piękność zawsze oszczerstwa przedmiotem, Które, jak wrona w niebieskim przestworze,

Sonet 71: Nie Dłużej Po Mnie Płacz, Niż Pokąd Dzwony

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Nie dłużej po mnie płacz, niż pokąd dzwony Będą dla świata posępnym wyrazem, Żem z jego nędzy odszedł umęczony,

Sonet 72: By Nie Dochodził Świat, Dla Jakiej Cnoty

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

By nie dochodził świat, dla jakiej cnoty Kochasz mnie jeszcze, gdym już zstąpił w ciemnie, Przeto mnie całkiem zapomnij, mój złoty,

Sonet 73: We Mnie To Widzieć Możesz Roku Porę

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

We mnie to widzieć możesz roku porę, Gdy zżółkłe liście — jest ich już tak mało! — Drżą na gałęziach obwisłe i chore,

Sonet 74: Nie Martw Się Przecież: Gdy Na Odwołanie

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Nie martw się przecież: gdy na odwołanie Już ostateczne pójdę precz z tej ziemi, Coś z mego życia w tej księdze zostanie,

Sonet 75: Czem Chleb Dla Ciała Albo Deszcze Młode

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Czem chleb dla ciała albo deszcze młode Dla pól, tem tyś jest dla mej duszy; potem Tę o twój spokój w wnętrzu walkę wiodę,

Sonet 76: Przecz Jest Pozbawion Wiersz Mój Żywej Krasy

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Przecz jest pozbawion wiersz mój żywej krasy Zmian różnorodnych? Przecz nie jestem gotów Lgnąć tak, jak każą te dzisiejsze czasy,

Sonet 77: Lustro Ci Powie, Jak Gasną Twe Lice

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Lustro ci powie, jak gasną twe lice, Zegar ci wskaże, jak twój czas upływa, Duch twój te puste wypełnia stronice

Sonet 78: Tak Często-M Wzywał Swoją Muzę W Tobie

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Tak często-m wzywał swoją Muzę w tobie I doznawałem tak pięknej podpory, Że inne pióra święcą twej osobie

Sonet 79: Pókim Zabiegał Li O Pomoc Twoją

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Pókim zabiegał li o pomoc twoją, Wiersz mój posiadał twój li urok mnogi, Teraz me rymy w czar się już nie stroją,

Sonet 80: Pisząc O Tobie, Jakże Jestem Słaby!

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Pisząc o tobie, jakże jestem słaby! Wiem, że duch inny, silniejszy ode mnie, Z całą swą mocą cześć twą i powaby

Sonet 81: Czy Ja Żyć Będę, By Wznieść Pomnik Tobie

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Czy ja żyć będę, by wznieść pomnik tobie, Czyli ty przetrwasz, gdy ja legnę zmarły, Pamięć twej sławy nie zaginie w grobie,

Sonet 82: Ślubne Z Mą Muzą Nie Łączą Cię Sprzęgi

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Ślubne z mą Muzą nie łączą cię sprzęgi, Przeto spoglądać możesz bez niesnaski Na przypisania, któremi swe księgi

Sonet 83: Nigdym Nie Myślał, Że Miałeś Jakową

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Nigdym nie myślał, że miałeś jakową Potrzebę różu, przetom gardził różem, Sądziłem, panie, iżeś wyrósł głową

Sonet 84: Któż Więcej Powie I Gdzie Bardziej Żywa

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Któż więcej powie i gdzie bardziej żywa Chwalba nad zdanie: Tyś jest ty!? I w łonie Czyjem skarb taki, panie, się ukrywa,

Sonet 85: Ma Cichomówna Muza Milczy Skromnie

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Ma cichomówna Muza milczy skromnie, Widząc, jak głosy twojej chwalby, złotem Pisane piórem, przypływają ku mnie,

Sonet 86: Były-Ż To Jego Pieśni Dumne Żagle

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Były-ż to jego pieśni dumne żagle, Po twą nagrodę tężące swe siły, Że me dojrzałe myśli zmarły nagle

Sonet 87: Żegnaj! Zbyt Srogą Jesteś Dla Mnie Włością

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Żegnaj! Zbyt srogą jesteś dla mnie włością, A jak cię cenię, sam wiesz dobrze o tem, Twoja cię wartość obdarza wolnością,

Sonet 88: Chcesz Mnie Opuścić, Chcesz Mnie Dla Oskomy

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Chcesz mnie opuścić, chcesz mnie dla oskomy Rzucić na pastwę zawistnemu oku, Prawdę ci przyznam, acz kłamu świadomy,

Sonet 89: Mów, Żem Odtrącon Za Jakąś Przewinę

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Mów, żem odtrącon za jakąś przewinę, Powód obelgi tej na siebie zwalę; Mów, żem jest chromy, a ja w tę godzinę

Sonet 90: Przeto Więc Gardź Mną, Gardź, Jeżeli Kiedy

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Przeto więc gardź mną, gardź, jeżeli kiedy, To dziś, gdy świat chce rozstrząsać me sprawy. Łącz się z mą dolą, bądź sprawcą mej biedy,

Sonet 91: Ten Dumny Z Rodu, Ten Z Kiesy Bogatej

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Ten dumny z rodu, ten z kiesy bogatej, Ten z swych zdolności, ten znów z krzepkiej dłoni, Ten z nowomodnej, choć niezgrabnej szaty,

Sonet 92: Spełnij Najgorszą Rzecz, Opuść Mnie Skrycie

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Spełnij najgorszą rzecz, opuść mnie skrycie, Po kres żywota jestem pewien ciebie; Dłużej, niż miłość twa, nie potrwa życie:

Sonet 93: Tak Więc Żyć Będę, Jak Mąż Oszukany

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Tak więc żyć będę, jak mąż oszukany, Wierząc w twą wierność: zdawać mi się będzie, Że w twej miłości niema żadnej zmiany:

Sonet 94: Kto Szkodzić Umie, A Nie Chce Ni Razu

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Kto szkodzić umie, a nie chce ni razu, Chociażby tego pragnął z całej duszy; Kto światem wstrząsa, a sam jest jak z głazu,

Sonet 95: Jakże Umilasz Swą Hańbę, Co Oto

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Jakże umilasz swą hańbę, co oto, Niby ów robak śród kwitnącej róży, Plami młodego twego miana złoto!

Sonet 96: Dla Jednych Grzech Twój Zbytkiem Młodej Siły

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Dla jednych grzech twój zbytkiem młodej siły, Dla innych miłość twa to wdzięk twój jary, Zasię dla wszystkich wdzięk i grzech jest miły,

Sonet 97: Od Ciebie Zdala Żyłem W Ciągłej Zimie

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Od ciebie zdala żyłem w ciągłej zimie, O ty słoneczne zmiennych pór wesele! Śniegi i lody i mroki olbrzymie

Sonet 98: Nie Byłem Z Tobą, Gdy Hojna Dłoń Kwietnia

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Nie byłem z tobą, gdy hojna dłoń kwietnia, W pysznej, wiosennej kroczącego krasie, Duchem młodości wszelki twór uświetnia,

Sonet 99: Czelny Fijołek Wraz Karcić Rozpocznę

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Czelny fijołek wraz karcić rozpocznę: Słodki złodzieju, twe zapachy świeże Skradłeś miłości mojej tchom! Widoczne:

Sonet 100: Gdzie Jesteś, Muzo, Że Już Czas Tak Długi

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Gdzie jesteś, Muzo, że już czas tak długi Przemilczasz o tem, w czem twa moc się chowa? Chcesz li swój ogień oddać na usługi

Sonet 101: Jak Uniewinnisz, Ty Muzo Leniwa

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Jak uniewinnisz, ty Muzo leniwa, Żeś prawdę pięknem ozdabiać przestała? Prawda i piękno w mym lubym spoczywa

Sonet 102: Miłość Ma Silna, Choć Wygląd Jej Słaby

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Miłość ma silna, choć wygląd jej słaby, Nie mniej miłuje, acz mniej się wydaje, Miłość jest kupna, jeśli swe powaby

Sonet 103: Ach! Jakżeż Muza Ma Nikła I Blada!

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Ach! Jakżeż Muza ma nikła i blada! Mogłaby w całym błysnąć majestacie, Lecz większą wartość sam przedmiot posiada,

Sonet 104: Dla Mnie, Mój Miły Druhu, Ciągleś Młody

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Dla mnie, mój miły druhu, ciągleś młody, Tak samo piękny, jak gdym twoje oczy Ujrzał raz pierwszy. Trzech już zim zawody

Sonet 105: Nie Bałwochwalstwem Miłość Ma Być Zwana

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Nie bałwochwalstwem miłość ma być zwana I nie bożyszczem mój umiłowany. Że wciąż o jednem śpiewam i wciąż pana

Sonet 106: Czytając Czasów Zapomnianych Księgi

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Czytając czasów zapomnianych księgi, Gdzie pięknych ludzi opisanie mamy, Gdzie rym przepięknej nabiera potęgi,

Sonet 107: Ni Strach Mój Własny, Ni Prorocze Dusze

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Ni strach mój własny, ni prorocze dusze Wielkiego świata, rzeczy przyszłych wieszcze, Mogą mi głosić, że pożegnać muszę

Sonet 108: I Cóż Jest W Mózgu, Czego-Ć Atramentem

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

I cóż jest w mózgu, czego-ć atramentem Już nie wyraził duch mój, chłopcze złoty? I jakiem słowem, na nowo poczętem,

Sonet 109: Nie Mów, Że Fałsz Mam W Sercu, Choć Inaczej

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Nie mów, że fałsz mam w sercu, choć inaczej Ma nieobecność świadczy o miłości — Odszedłbym siebie, to albowiem znaczy

Sonet 110: Ach! Tak! Błądziłem Tu I Tam — Bez Granic

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Ach! tak! Błądziłem tu i tam — bez granic Na oczach ludzi błazna-m grywał rolę, Myśli-m swe ranił, skarb rzucałem za nic,

Sonet 111: Karć, Panie, Za Mnie Jedynie Mą Dolę

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Karć, panie, za mnie jedynie mą Dolę, Bóstwo, mych wszystkich przykrych czynów winne: Ono me życie postawiło w kole

Sonet 112: Miłość I Litość Twa Usunie Piętna

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Miłość i litość twa usunie piętna, Dzięki tłumowi zrosłe z moją skronią, Czym zły, czym dobry, rzecz to obojętna,

Sonet 113: Odkąd Odszedłeś, W Głąb Poszło Me Oko

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Odkąd odszedłeś, w głąb poszło me oko, A to, co wodzi kroki me po świecie, Ślepe jest niemal tak samo głęboko,

Sonet 114: Zali Mój Umysł, Strojny W Twą Koronę

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Zali mój umysł, strojny w twą koronę, Pochlebstwo w siebie, plagę królów, wchłania? A moje oczy — mówiąż prawdę one,

Sonet 115: Kłamią Me Dawniej Napisane Wiersze

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Kłamią me dawniej napisane wiersze, Iżbym cię nigdy nie mógł kochać więcej; Nie znałem przyczyn, przeczby w fale szczersze

Sonet 116: Spójnie Serc Wiernych Nie Znają Przeszkody

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Spójnie serc wiernych nie znają przeszkody; Nie jest już miłość miłością, jeżeli, Widząc przemianę, chce z nią iść w zawody,

Sonet 117: Racz-Że Mnie Łajać Za To Skąpstwo Marne

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Racz-że mnie łajać za to skąpstwo marne W tem, com ci winien za twoje przysługi; Że się do twojej miłości nie garnę,

Sonet 118: Jak, Gdy Apetyt Chcąc Podraźnić Sobie

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Jak, gdy apetyt chcąc podraźnić sobie, Najostrzejszemi czynim to środkami, Jak, by zapobiec jakowejś chorobie,

Sonet 119: Ileż Syrenich Łez Jam Wypił, Srodze

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Ileż syrenich łez jam wypił, srodze Żrących, jak gdyby płynęły z dna piekła! Trwogę-m w nadziei miał, nadzieję w trwodze,

Sonet 120: Jam Rad, Żeś Ongi Był Mi Niełaskawy

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Jam rad, żeś ongi był mi niełaskawy, A gdy mi na myśl przyjdzie moja zmaza, Giąćbym się musiał pod jarzmem tej sprawy,

Sonet 121: Być Złym Jest Lepiej, Niźli Zań Uchodzić

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Być złym jest lepiej, niźli zań uchodzić, Gdy to, co nie jest, podlega naganie, I gdy się musisz z stratą czci pogodzić

Sonet 122: Zapiski Twoje, Które-M Miał Od Ciebie

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Zapiski twoje, które-m miał od ciebie, Noszę w swej głowie: pamiętnik, daleki Od zatracenia, choć wszystko pogrzebie

Sonet 123: Nie Ujrzysz, Czasie, We Mnie Zmian! Budowy

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Nie ujrzysz, Czasie, we mnie zmian! Budowy Twoich piramid, choć je z taką mocą Wznosisz, to dla mnie widok już nie nowy.

Sonet 124: Jest Li Ma Miłość Li Dzieckiem Próżności

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Jest li ma miłość li dzieckiem próżności, Los bękartowi wnet ojca odbierze; Czas, co miłuje i Czas, co się złości,

Sonet 125: Mam Ja Baldachim Nosić Nad Twą Głową

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Mam ja baldachim nosić nad twą głową, Zewnętrznym hołdem czcić zewnętrzność twoją I o budowie myśleć za budową,

Sonet 126: O, Chłopcze Luby, Przed Którym Się Chroni

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

O, chłopcze luby, przed którym się chroni Czas z swoją kosą i klepsydrą w dłoni! Rośniesz i kwitniesz, dowodząc niezbicie,

Sonet 127: Dawniej Nie Było Białem, Co Jest Czarnem

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Dawniej nie było białem, co jest czarnem, Przynajmniej piękna nie miało nazwiska, Dziś ono piękno dziedzictwem bezkarnem,

Sonet 128: Ilekroć, Dźwięku Mój, Dobywasz Dźwięki

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Ilekroć, dźwięku mój, dobywasz dźwięki Z szczęsnego drzewa, lubemi palcami Poruszająca druty strun w przemiękki

Sonet 129: Duch Się Zużywa Na Wstydu Ogromy

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Duch się zużywa na wstydu ogromy, Spełniwszy chuć swą; chuć zaś, nim dokona Swojego czynu, pełna jest oskomy

Sonet 130: Nie Są Jak Słońce Oczy Mojej Damy

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Nie są jak słońce oczy mojej damy, Od ust jej żywsza jest czerwień korali; Jest li śnieg biały, piersi jej dwie plamy,

Sonet 131: Despotką Jesteś, Jak Wszystkie Despotki

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Despotką jesteś, jak wszystkie despotki, Które srogości uczy ich uroda, Wiesz bowiem o tem, skarbie mój przesłodki,

Sonet 132: Kocham Twe Oczy, Bo W Nich Żal Się Mieści

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Kocham twe oczy, bo w nich żal się mieści, Że tak me serce dręczysz swą pogardą. Czarna ich barwa to znak jest boleści,

Sonet 133: O, Gore Sercu, Co W Ból Tak Ponury

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

O, gore sercu, co w ból tak ponury Topi me serce! Rani dłoń twa dzika I mego druha! pocóż te tortury?

Sonet 134: Tak Więc, Że On Jest Twym, Rzekłem Ci O Tem

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Tak więc, że on jest twym, rzekłem ci o tem. Zaś ja zastawem jestem woli twojej; Zastaw ten stracę rad, tylko z powrotem

Sonet 135: Jedna Li Pragnie, Ty Masz Swoją Wolę

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Jedna li pragnie, ty masz swoją wolę I swego Willa masz, co cię mozoli I niepotrzebne zadaje ci bole,

Sonet 136: Łaje Cię Dusza, Żem Tak Blisko Przy Niej

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Łaje cię dusza, żem tak blisko przy niej, Przysięgnij ślepej, żem woli twej Willi, A wola prawnie dom swój z duszy czyni,

Sonet 137: Przecz Zwodzisz Oczy Me, Ślepa Miłości

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Przecz zwodzisz oczy me, ślepa miłości, Oczy, co widzą, a nie widzą przecie? Co znają piękność i wiedzą, gdzie gości,

Sonet 138: Zaręcza Miłość Ma, Że Pełna Prawdy

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Zaręcza miłość ma, że pełna prawdy, To ja jej wierzę, chociaż wiem, że kłamie. Niech sobie myśli, żem dzieckiem jest zawdy,

Sonet 139: Nie Chciej, Bym Krzywdę Rozumiał Niemiłą

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Nie chciej, bym krzywdę rozumiał niemiłą, Co, dzięki tobie, tak mnie strasznie tłoczy! O, nie podstępem zabijaj, lecz siłą,

Sonet 140: Bądźże Rozumną Tak, Jak Jesteś Srogą

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Bądźże rozumną tak, jak jesteś srogą, I nie wyzywaj niemego języka Mej cierpliwości, gdyż me słowa mogą

Sonet 141: Wiera, Ja Ciebie Nie Miłuję Okiem

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Wiera, ja ciebie nie miłuję okiem, Gdyż ono widzi w tobie win tysiące; Jemu naprzekór, w szaleństwie głębokiem,

Sonet 142: Miłość Ma Grzechem, Twym Dobrym Przymiotem

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Miłość ma grzechem, twym dobrym przymiotem Nienawiść grzechu, co z miłości płynie; Zważ jedno z drugiem, a dowiesz się o tem,

Sonet 143: Jako Ta Skrzętna Gospodyni, Która

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Jako ta skrzętna gospodyni, która, Widząc, jak jedno z drobiu precz ucieka, Rzuca się w pogoń, ażeby za pióra

Sonet 144: Rozpacz Z Pociechą, To Me Dwie Miłości

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Rozpacz z pociechą, to me dwie miłości, Niby dwa duchy, mam w nich swoje wodze: Lepszy to anioł, w którym piękno gości,

Sonet 145: Wargi, Miłosnej Dzieło Ręki

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Wargi, miłosnej dzieło ręki, Tchną nienawiścią ku mnie właśnie, Com tak z tęsknoty ginął męki.

Sonet 146: Duszo! Ośrodku Mej Grzesznej Powłoki

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Duszo! Ośrodku mej grzesznej powłoki, Gliny, kuszonej przez szał rozhukany, Masz li wciąż znosić wewnątrz ból głęboki,

Sonet 147: Me Miłowanie Jest Jak Człowiek W Febrze

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Me miłowanie jest jak człowiek w febrze: Po zwiększające chorobę wytwory Sięga dłoń jego, o strawę on żebrze,

Sonet 148: Ach! Jakież Miłość Wsadziła Mi Oczy

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Ach! Jakież miłość wsadziła mi oczy, Iż, według prawdy nie widzą już rzeczy? A jeśli widzą, jak się um mój toczy,

Sonet 149: Mówią, O Sroga, Że Cię Nie Miłuję

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Mówią, o sroga, że cię nie miłuję, Choć przeciw sobie twoją stronę biorę? Że dręcząc siebie, jak tyrańscy zbóje,

Sonet 150: Cóż To Za Siła Sił Łączy Się Z Tobą

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Cóż to za siła sił łączy się z tobą, Że, mimo braków, tak władniesz nade mną, Iż słońca niechcę nazwać dnia ozdobą,

Sonet 151: By Znać Sumienie, Miłość Zbyt Jest Młoda

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

By znać sumienie, miłość zbyt jest młoda, Chociaż — któż nie wie? — miłość je zrodziła; Że grzech nasz wspólny, świat to sobie poda,

Sonet 152: Zdradziłem Ciebie, Kochając, Ty Zasię

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Zdradziłem ciebie, kochając, ty zasię Dwukrotnieś śluby zdradziła miłosne, Łoże i związek, w świeżym wszczęty czasie,

Sonet 153: Kupido Zasnął Z Pochodnią Przy Sobie

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Kupido zasnął z pochodnią przy sobie, I wtem nadbiegnie jedna z dziew Diany, Porwie mu żagiew i co tchu w tej dobie

Sonet 154: Pewnego Razu Zasnął Bożek Mały

William Shakespeare

shakespeare

kasprowicz

Pewnego razu zasnął bożek mały Z swoją płomienną pochodnią u boku: Nadbiegły nimfy, które ślubowały