Oko i serce teraz sprzymierzone; Wzajemnie sobie świadczą dobrodzieje, Gdy oko Twego widoku złaknione, Lub serce straci miłości nadzieję. Więc oko Twoim ucztując obrazem, Zaprasza serce na Piękna bankiety; A kiedy serce oka gospodarzem, W miłosnych myślach oko znajdzie wety. Tak mnie obrazem lub miłością wołasz; Choć Ciebie niema jesteś w mej osobie Boś dalej nie jest, niż myśl wzruszyć zdołasz, Myślą mą jestem, a myśl zawżdy w Tobie. Lub gdy myśl zaśnie, Twój obraz w mym wzroku Przywoła serce do szczęścia potoku.