Oglądasz we mnie tej pory odbicie, Kiedy z gałęzi strząsa wicher chłodny Ostatnie liście; drzew puste kaplice, Gdzie ptasząt śpiewał niedawno chór zgodny. Oglądasz we mnie dnia brzaski ostatnie, Gdy dzień truchleje na zachodnim niebie, A noc mu coraz państwo światła kradnie, Sobowtór śmierci, która w ciszę grzebie. Oglądasz we mnie ognia tego tlenie, Co na popiołach młodości swej leży, Łożu, gdzie śmierci otoczą go cienie: Co żartwą dawniej, dziś śmiercią w obieży. Wszystko to widzisz i wzmacniasz kochanie, Zanim ostatnie nadejdzie żegnanie.