Muza ma niema i cicha pozorem. Ale śpiewacy chwalby Twoje wieszczą, Zacność swą złotym objawiają piórem, I zdań wykwintem, które Muzy pieszczą. Myślę cne myśli, ci cne piszą słowa; Żak nieuczony wciąż wołam »Ameny«, Hymnom, co zdolna jakaś rodzi głowa, Polorem gładzi pióra rzadkiej ceny. Słysząc Twe chwalby, mówię: »to są prawdy«. Czasem coś dodam niektórym pochwałom, Lecz w myśli tylko, co Cię kocha zawżdy; Słowa ją kryją, lecz miłość zuchwałą. Ceń drugich ceną dźwięcznego ich słowa, Lecz ceną moją cichych myśli mowa.