Sonet 40: Wszystko, Co Ja Miłuję, O Mój Miły, Zabierz
Wszystko, co ja miłuję, o mój miły, zabierz;
I cóż będziesz miał więcej, niźliś miał poprzednio?
Nowej wiernej miłości nie da ci ta grabież,
Bo wszystko moje twoim i tak było przed nią.
Jeśliś dzięki miłości mojej wziął mą miłość
I zbierasz plon miłości, ganić cię nie można,
Choć ganię, żeś się w taką zaplątał zawiłość,
Że ci to, czego nie chcesz, brać każe chęć zdrożna.
I chociaż byś mnie okradł z całej mojej nędzy,
Jam przebaczyć miłemu złodziejowi gotów,
Choć gdy już ma być krzywda, to miłość ją prędzej
Zdolna jest znieść od znanej nienawiści grotów.
Rozpustny wdzięku, w tobie złe pięknością mami;
Choćbyś zabił mnie złością, nie będziem wrogami.