Że ty ją masz, to mego smutku nie wyczerpie, Chociaż mogę powiedzieć, żem ją bardzo kochał; Ja, że ona ma ciebie, najboleśniej cierpię, Nad stratą tej miłości bardziej będę szlochał. Tak was oczyszczę z winy, przestępcy kochani: Ty ją kochasz, ponieważ znasz mą miłość do niej, Ze względu na mnie ona tak mą miłość rani, Że w kochanego druha objęcia się kłoni. Gdy ciebie tracę, przez tom kochankę wzbogacił; Gdy tracę ją, kochany mój znalazł tę zgubę; Znaleźli się wzajemnie, jam oboje stracił, Oboje mnie skazali na tę ciężką próbę. Lecz słodką złudą duszę swą pocieszę biedną: Ja jeden mam jej miłość — ja i druh to jedno.