Czy ja żyć będę, by wznieść pomnik tobie, Czyli ty przetrwasz, gdy ja legnę zmarły, Pamięć twej sławy nie zaginie w grobie, Choć wszystkie ślady po mnie się zatarły. Imię twe zyszcze nieśmiertelną siłę, Gdy mnie dla świata nikt już nie obudzi; Ziemia li wspólną dla mnie da mogiłę, Ty zaś spoczynek znajdziesz w oku ludzi. Nagrobkiem twoim czuła pieśń ma będzie, W niej to jutrzejsze rozczyta się oko Na uściech przyszłych chwały twej orędzie, Gdy świat dzisiejszy już w grobie głęboko. Tak już na wieki, potęgą mej pieśni, Imię się twoje z ludzkim tchem zrówieśni.