Mów, że ci jakiś błąd mój mnie kazał unikać, A ja wnet ludziom prawić zacznę o tym błędzie; Mów, że ja jestem chromy, wnet zacznę utykać; Rób jakie chcesz zarzuty, obrony nie będzie. Takiej hańby na moim nie wypiszesz czole, Aby usprawiedliwić swoich łask odmianę, Jaką ja sam wypiszę; poznawszy twą wolę, Zrzeknę się znajomości i obcym się stanę; Nigdy tam nie zabłądzę, gdzie cię zastać można, Twe drogie imię w ustach moich nie zagości, Ażebym świętokradzko, gdy przyjdzie myśl zdrożna, Nie wspomniał przypadkowo naszej znajomości; Wraz z tobą ze samego siebie będę szydził, Nie mogę bowiem kochać, gdzieś ty znienawidził.