Ik werd meineedig toen ’k op u verliefde Gij werdt het dubbel, die mij liefde zwoert. Ge braakt verbriefde trouw, toen de onverbriefde, Nu nieuwe liefde u tot nieuw haten voert. Maar waarom dubbele eedbreuk u verwijten Terwijl ik twintig keer een valschheid zeg, Want al mijn eeden zijn mij bittre spijten En al mijn vroom geloof in u is weg. Want eden zwoer ik op uw innige goedheid, Uw liefde, oprechtheid en standvastigheid, Tot uwen bate prees ik domheid vroedheid, Bestreed mijn oog de klare werklijkheid. Ik zwoer u schoon, terwijl toch valscher eed Tegen de waarheid zeker niemand weet.