Uw liefde en meelij nemen de indruk weg Die ’t laag gepraat me op ’t voorhoofd heeft geprent. Wat deert of baat me ’t goed of kwaad gezel Zoo gij mijn kwaad bedekt, mijn goed erkent. Gij zijt mijn heele wereld, ik moet streven Mijn schande en eer te nemen uit uw mond, Niet één voor mij, noch ik voor al wie leven, Verandert goed of kwaad, zoo vast begrond. In zoo diepe afgrond werp ik al mijn zorgen Om andrer stemmen, dat mijn adder-oor Van geen meer ’t scherp of vleiend woord wil borgen. Merk op waarom ik al mijn zorg verloor: Daar ’k u en mij onscheidbaar samenkluw Schijnt mij de wereld dood, gezien bij u.