Eisch niet, dat ik uw billijkheid verkond’ En zegg’: „Mijn hart verloor terecht uw gunst”; Wond mij niet met uw blik, maar met uw mond; Gebruik uw macht, maar dood mij niet door kunst. Zeg, dat ge een ander mint, maar wend uw oogen Niet in mijn bijzijn zijwaarts heen; versmaad Door list mij te verwonden; zoude ik pogen Te strijden, waar geen enkele afweer baat? Ik wil u dùs verschoonen: „Ach! zij weet, Dat steeds haar lieve blik mijn vijand was, En heeft daarom dien vijand overreed, Dat hij nu and’ren met zijn pijl verrass’.” Doch doe zoo niet; schier hebt ge mij gedood; Maak met uw blik een eind nu aan mijn nood!