Og vil du hata meg, kom helder snart, no, Verdi bur seg til aa slaa meg ned; slaa Fylgje, jag meg ut i Natti svart, kom ikkje sidan attpaa — nei, ver med! Kom ei som Banehogg i lækte Saar, naar yvervunnen Hjarteverk eg gløymer; legg ikkje Regn idag til Storm igaar te drygja ut det Slag, du aat meg gøymer. Vil du ifraa meg, aa! gakk ikkje sidst, naar alle andre kaldt Farvel hev sagt. I Brodden du! Daa fær eg røyna visst det verste fyrst av beiske Lagnads Magt. Og andre Tap, som no kann harma meg, vert inkje mot mitt Tap, mitt Tap av deg.