Men lika vel, ver nøgd. Naar paa mi Ferd den Domen bønlaust fell: min Dag er all, mitt Liv hev endaa i mitt Dikt eit Verd; det i ditt Minne trutt du gøyma skal. Naar du ser dette att, paa nytt du ser, det beste var med Sanning vigslat deg: Lat Jordi faa si Jord, det Rettferd er; mi And er di, den betre Deil av meg. So misser du bert Grutet av mitt Liv med Kroppen min, som Makkar metta maa, som tynast kann av skarve Mordarkniv, so altfor ring fyr deg aa tenkja paa. Det som hev Verd er det som Innhald er, det er mitt Dikt, som du til Eiga fær.