Dividuis, fateor, iam nobis vita terenda est, Quos individuos attinet unus amor; Sic probra nota meae, mecum restantia, sortis Te sine, te nullum participante, feram. Vnus amor nobis eadem petit, una duobus Dissociat vitas ira maligna deûm; Illaque, ut effectus nunquam mutarit amoris, Tempora deliciis eius habenda negat. Illicitum posthac te voltu agnoscere ducam, Ne sceleris triste hoc sit tibi, care, probro; Neve palam alloquii tu me digneris honore, Ni tibi vis demptum qui mihi detur honos. Quod fieri nolis; te sic amplector, ut ipse Si meus es, curae sit tua fama meae.