Quaene domum reditus igitur feliciter acti Spes mihi, si nulla sit requiete frui? Lucis ubi aerumnis nescit nox ipsa mederi, Noxque die gravior fit mihi, nocte dies; Alteraque alterius licet adversaria regnis, Vnanimas iungunt in mea damna manus. Huic iter urgendum curae est, agit illa querelas Quone locorum a te longius ire velim; Voce diem solor tristem te lumina terris Reddere, per totum si nigret umbra polum; Blandior et furvae nocti, si nulla nitescant Sidera, te seri vesperis esse decus. Interea mihi cura die producitur omni, Omni nocte agitur vi graviore dolor.