Fortunae fugiens iras oculosque virorum Sicubi desertum me miserumque fleo; Sive deûm irrito frustra clamoribus aures, Meque tuens fatis imprecor omne malum; Vellem ubi me natum spe cum meliore fuisse. Huius amicitiis, illius ore, parem, Artemve alterius vel idonea tempora natum, Quoque meum magis est hoc minus omne placet; Tum, per eas idem curas me paene perosus, Forte tui memini, laetaque cuncta reor; Ac feror in cantus ut inerte a caespite surgens Mane novo ad caeli cantat alauda fores. Ditat enim sic ipse tui me sensus amoris Vt mihi tum regum despiciantur opes.