Ille iuventam in te culpat magis, alter amorem, Hic tibi non parvum credit utrumque decus. Sitque decus seu non, adamavit summus et imus; Mendaque noscuntur si tua, menda placent. Vt bene laudatur semper vilissima gemma Reginae in digitis, cum sedet alta throno, Sic vitiosa in te virtutes esse videntur Scilicet, inque bonis obtinuisse locum. Quot lupus ille agnos potuisset fallere, voltus Callidus agninos imposuisse sibi; Tuque oculos hominum quos, o, corrumpere possis Omnibus istarum viribus usus opum. Quod mihi tu nolis; illo sociamur amore Vt pariter curae sit tua fama meae.