I, facias quodvis te furaturus amanti, Per vitam meus es, sic mihi certa fides; Vitaque amore tuo nescit diuturnior esse, Ex illo quoniam pendet ut esse queat. Propterea mihi nulla gravis sit noxa timenda, Cui minima extemplo clauserit ipsa diem; Sortis iter video mihi fortunatius ire Arbitrio quam si pendeat illa tuo. Perfidia haud possis tu me vexare rebelli, Rupit ubi vitae stamina ruptus amor; O ego bis felix, cui sors est utraque dulcis, Dulce in amore tuo vivere, dulce mori Sed quid ita excellit nihil ut metuatur iniqui? Falsus, ubi nildum suspicor, esse potes.