I, puer, aestatisque tuae breve collige nectar Ante manu rigida quam spoliarit hiems; Imple vas aliquod dulcedine, tuque reconde Ante cupidineas quam moriantur opes. Haud vetita usura est usus felicior ille Solvit ubi faenus dulce libenter amor. Esto pater canit hoc, tuaque altera fiat imago, O deciens felix tot renovate vices. Sis deciens, inquam, felix, si dena per ora Te suboles referat laetificetque patrem. Quid faciendum ipsi Libitinae deinde relinquis, Si moriens vivis posteritate tamen? Cede, puer, monitis; ista omnia tradere leto Vermibus in praedam te tua forma vetat.