Auxilium mea musa tuum dum sola rogavit, Illa tuam ad numeros sola recepit opem; Sed mihi iampridem versus ea gratia marcet, Datque alii musae saucia nostra locum. Et tua, confiteor, formae pingenda venustas Officio calami nobilioris eget; Sed tuus hic vates, de te quantum invenit, omne A te furatur, restituitque tibi. Si dat honestatem, a gestu furatur honesto, Si decus, hoc istis vidit inesse genis; Dotes praeter eas in te quas vivere notum est, Hic tibi nil unquam reddere laudis habet. Non referas igitur grates mera verba loquenti; Quod tibi nam debet, solvis id ipse, rei.