In me, care, potes velut anni noscere tempus Lutea cum pendens arbore rara coma est, Vel potius cum nulla, at frigore nuda tremiscunt Bracchia, nuper avis templa canora sono. Tale meae videas lumen pallere diei Pallet ad occiduas vespere quale plagas; Quod nox furva brevi totum, mors altera, tollit Omniaque obsignans inde secuta quies. Dispicias in me tantum vitale caloris In cinere est quantum relliquiisque foci, Qua rubet exiguo languescens igne favilla Ab nutrimentis interitura suis. Illa vides, et amas auctis affectibus omne Vnde recedendum post breve tempus erit.