Veriloquam sese iurat dum Cynthia, falsam Qui scio iuranti credere nempe volo. Scilicet ut puerum credat facilemque regenti Me sibi, et in fictis artibus illa rudem. Sic puerum fingens ab ea me virgine credi, Quae vegetos mihi iam sentit iisse dies, Ipse quoque accipio falsae periuria linguae Virginis, ac verum sentit uterque premi. Et negat iniustam sese cur illa? vicissim Cur ego diffiteor dissimuloque senem? O in amore bonum est species fidentis, et annos Dinumerat nemo sponte senilis amans. Sic ego cum domina fingo, mecum illa, suisque Amborum vitiis ficta levamen habent.