lovrary

Carmen Cviii: Ecquid Inest Animo Scriptis Imitabile Signis

Ecquid inest animo scriptis imitabile signis Quo mea se nondum est testificata fides? Ecqua notae novitas, aut lectae vocis, amorem Quo movear, vel quem tu mereare, canet? Nulla, puer dilecte, at divos more precantum Sunt eadem nobis quoque canenda die. Nil sonat antiquum tibi quo coniungar, ut olim Quando adii primo nomen honore tuum. Immortalis amor, quod in illo cunque novetur, Ponderat annorum damna situmque nihil. Nil senii rugis concedit, at omne vetustum, Omne sibi antiquum, cedere cogit amor; Gnarus ibi teneros persaepe virescere sensus Qua periisse anni, voltus et ipse, ferant.