Quod sileas una iunctas formamque fidemque, Tu mihi poenarum quid, vaga musa, dabis? Atque meo imprimis puero res utraque pendet, Vnde quidem pendes ipsa, trahisque decus. Musa refer; nullo, dices, sunt vera colore Indiga, quippe illis est suus ipse color; Nec calamis opus est ut formae gratia detur; Pura sine immixtis optima cuncta placent. Laude meus quod non egeat tu, musa, silebis? Non excusari sic taciturna potes; Vt multum superans auratis ille sepulcris, Fulgeat in sera posteritate, tuum est. Musa, tuum praesta; qualem nunc cernimus illum Te doceo ad longam perpetuare diem.